• Είδος: Δραματική, Μυστηρίου
• Δημιουργός/οί: Kevin Williamson
• Παίζουν: James Purefoy, Kevin Bacon, Shawn Ashmore

Το 2003 ο Ryan Hardy, πράκτορας του FBI, καταφέρνει να συλλάβει τον Joe Carroll, καθηγητή λογοτεχνίας και κατά συρροή δολοφόνο για τον θάνατο 14 κοριτσιών, οι οποίες θανατώθηκαν με τον ίδιο τρόπο. Τους έλειπαν τα μάτια.

Την ημέρα στην οποία η απόφαση για θανατική ποινή είναι έτοιμη να εκτελεστεί, ο Carroll δραπετεύει, σκοτώνοντας όποιον βρει μπροστά του. Σκοπός του είναι να τελειώσει αυτό που άρχισε. Γιατί τι “κατά συρροή” δολοφόνος θα ήταν χωρίς κίνητρο και σκοπό. Ο ίδιος ακόλουθος και υποστηρικτής των έργων του Edgar Allan Poe, υποστηρίζει ότι ο θάνατος είναι μία μορφή έκφρασης, ένα μέσον για να πεις σημαντικότερα πράγματα για τη ζωή.

Το FBI επαναφέρει στο δυναμικό του τον Hardy, οποίος 10 και πλέον χρόνια αργότερα, στιγματισμένος από αυτή την υπόθεση, έγινε διάσημος μετά το βιβλίο που εξέδωσε σχετικά με την υπόθεση του Carroll. Μέσα σε όλα αυτά, και καθ’ όλη την διάρκεια εγκλεισμού του δολοφόνου, ο Hardy εμπλεκόταν συναισθηματικά με τη γυναίκα του Carroll. Και όταν αυτός δραπετεύει,  το κίνητρο είναι πλέον διαφοροποιημένο. Ναι μεν θέλει να τελειώσει αυτό που ξεκίνησε, αλλά τώρα θέλει να εκδικηθεί και τον Hardy. Ο Carroll όμως φρόντισε καθώς ήταν στη φυλακή, να δημιουργήσει ένα ολόκληρο δίκτυο με “ακολούθους”, κατά τον ιντερνετικότερο “followers”, πιστούς στο όραμά του, διατεθειμένους να κάνουν τα πάντα. Και όταν λέμε τα πάντα, εννοούμε τα ΠΑΝΤΑ.

Η ιδέα είναι βασισμένη σε μία άποψη του εξέφρασε πριν από κάποια χρόνια το ίδιο το FBI. Σε μία συνέντευξη τύπου σχετικά με τα κρούσματα των serial killers στις ΗΠΑ, ο διευθυντής του Ομοσπονδιακού Γραφείου Ερευνών, δήλωσε: “Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί και λειτουργικοί. Και εμείς και οι πολίτες. Υπάρχουν πάνω από 300 κατά συρροή δολοφόνοι αυτοί τη στιγμή στις ΗΠΑ. Φανταστείτε τι θα γινόταν αν όλοι αυτοί συνεργάζονταν κάτω από τις οδηγίες ενός αρχηγού”.

Η ζωή λοιπόν δίνει ιδέες στην τέχνη, αλλά και το αντίστροφο. Η σειρά ξεκίνησε την προηγούμενη τηλεοπτική σεζόν στο δίκτυο του FOX, και αμέσως σχεδόν, από τις δοκιμαστικές του προβολές, άρχισε να κερδίζει κοινό και κριτικούς. Δημιουργός ο Kevin Williamson, και αν αυτό το όνομα δε σας λέει κάτι είναι εκείνος που μας έφερε τα “The Vampire Diaries” και “The Secret Circle”. Στον ρόλο του πράκτορα του FBI, ο γνωστός και μη εξαιρετέος Kevin Bacon. Δεν έχω να πω κάτι. Το μόνο που θα πω είναι ότι το βεληνεκές αυτού του ηθοποιού λάμπει στην οθόνη. Είναι η επιστροφή του στα τηλεοπτικά πράγματα, και η πρώτη φορά που κρατά ολόκληρο lead τηλεοπτικής σειράς, και χαιρόμαστε για αυτό. Το άλλο ατού του “The Following” είναι ο “κακός”. Γιατί κακά τα ψέματα. Αυτό παίζει ρόλο. James Purefoy, και θυμηθείτε τον στα Resident Evil, John Carter, Solomon Kane και A Knight’s Tale. Εδώ είναι μετρημένος, σίγουρος, με τα μάτι να γυαλίζει, και πάντα επικίνδυνος.

Έχει αγωνία, έχει περιπέτεια και σου προκαλεί ένα αίσθημα ότι δεν μπορείς να εμπιστευτείς κανέναν από τους χαρακτήρες γιατί απλά δεν ξέρεις ποιος μπορεί να ακολουθεί τον Carroll. Εγώ το αγάπησα για άλλον λόγο βέβαια. Στα μισά της πρώτης σεζόν, σταμάτησα για να διαβάσω Poe. Αυτό τα λέει όλα.

Η σειρά έχει ολοκληρώσει την πρώτη της σεζόν, και βρίσκεται σχεδόν στη μέση της δεύτερης, η οποία φαίνεται μέχρι στιγμής, ισάξια της πρώτης. Προβάλλεται από το δίκτυο της FOX.

Γιατί να το δείτε: Γιατί σας αρέσει ο Kevin Bacon, γιατί το σενάριό του είναι πιο βαθύ από το απλό κυνηγητό ενός μανιακού δολοφόνου, γιατί σκηνοθετικά είναι αρτιότατο, γιατί μπορεί να εμπλέκονται πολλοί διαφορετικοί χαρακτήρες, αλλά η σειρά φροντίζει να μην αφήνει αναπάντητα ερωτήματα για να σε κρατήσει.

Γιατί να μην το δείτε: Γιατί δε σας αρέσει ο Kevin Bacon, γιατί μπορεί να θεωρήσετε τον χαρακτήρα του Carroll ως ψευτοκουλτουριάρη, γιατί δε σας αρέσει ο Edgar Allan Poe.