Ένα χιουμοριστικό απόγευμα μας χάρισε χτες το Outview film festival παρουσιάζοντας μας, σε μια προβολή, την κωμωδία τρόμου “You’re killing Me” και την τριαντάλεπτη κατασκοπική παρωδία “Just for one day”, με πρωταγωνίστρια την  drag queen κι επίτιμη προσκεκλημένη του festival Sherry Vine.

Στο “You ‘re killing Me” ο νεαρός youtuber George, γνωρίζει τον Joe, έναν γοητευτικό συνομήλικο του με μακάβρια αίσθηση του χιούμορ. Ή τουλάχιστον έτσι νομίζει ο George, αφού ο Joe όταν ισχυρίζεται πως θα σκοτώσει όποιον μπει ανάμεσα τους, δεν αστειεύεται… Όταν οι περισσότεροι φίλοι του George εξαφανιστούν μυστηριωδώς, τότε μόνο θ’αρχίσει να υποπτεύεται ότι κάτι δεν πάει καλά με τον καινούριο του σύντροφο.

Ως μια κωμωδία τρόμου για τις θανατηφόρες επιπτώσεις του dating, στην εποχή του ατελείωτου chatting, μας συστήνει την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του ο Jim Hansen, ο οποίος μέχρι τώρα εκτελούσε χρέη ενδυματολόγου σε χολυγουντιανές παραγωγές όπως το “Kill Bill”. Αναμιγνύοντας το concept του “Dexter” με διαλόγους γεμάτους pop αναφορές αλά “Gilmore Girls”,  παραδίδει ένα αξιοξέχαστο φιλμάκι που δεν κατορθώνει να σταθεί αντάξιο της φιλοδοξίας του.

Αν και ο δημιουργός φαίνεται πως είχε στο μυαλό του να κάνει μια μαύρη κωμωδία, με  αιχμές κατά του ναρκισσισμού και της έλλειψης επικοινωνίας που χαρακτηρίζει την εποχή των social media, το τελικό αποτέλεσμα μοιάζει να λειτουργεί δυστυχώς μόνο σε πρώτο επίπεδο. Υπάρχουν διάσπαρτα μερικά αστειάκια που βρίσκουν στόχο, αλλά η συνολική αφήγηση δεν φάινεται να κρύβει από κάτω κάποιο subtext.

Οι χαρακτήρες της ιστορίας του είναι όλοι νάρκισσοι και τόσο κλεισμένοι στον pop μικρόκοσμο τους, που δεν αντιλαμβάνονται ότι έχουν αφήσει να αλωνίζει στην παρέα τους ένας serial killer. Κι ενώ αυτό από μόνο του είναι εξαιρετικό ως πεδίο προβληματισμού, ο σεναριογράφος / σκηνοθέτης μοιάζει να μην θέλει καθόλου να ασχοληθεί με το ζήτημα. Αναπαράγει απλώς το προσβλητικό στερεότυπο του gay που ζει στη ροζ φούσκα του , κι ούτε το ανατρέπει, ούτε το δικαιολογεί, ούτε το στηλιτεύει, ούτε καν μας προκαλεί να αναλογιστούμε πάνω σε αυτό.

Κι αν η ταινία διατηρούσε έναν συνεχή παρωδιακό τόνο αυτό δεν θα ενοχλούσε καθόλου, μα εδώ οι πρόθεσεις φαίνεται να μπερδεύονται, καθώς το ύφος συχνά παλαντζάρει από το camp στην ρομαντική κομεντί κι από την μαύρη κωμωδία, στο κοινωνικό θρίλερ τύπου “American Psycho”.  Κι έτσι τελικά δεν λειτουργεί τίποτα και κάπου από την μέση και μετά η χαριτωμένη ροή της ταινίας μπουκώνει, κι εξανεμίζεται και το ενδιαφέρον του θεατή.

Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο της ταινίας εντέλει, καταλήγει να είναι το αντρικό γυμνό, τόσο ως ανατροπή στο στερεότυπο των slashers, που θέλει συνήθως τα κορίτσια να πεθαίνουν γυμνά στη ντουζιέρα, όσο και ως απλό eye candy προς τέρψιν του target group.

Για ότι πάει στραβά όμως στο “You ‘re killing me”, ευτυχώς μας έχει αποζημιώσει με το παραπάνω το μισάωρο φιλμάκι της αρχής. To ξεκαρδιστικό “Just for one Day” του Francis Legge , σε σενάριο της πρωταγωνίστριας του Sherry Vine, περιγράφει τις τραγελαφικές προσπάθειες της κατασκόπου Double Blow Seven (ή 0069, όπως μεταφράζει εμπνευσμένα ο έλλην υποτιτλιστής) να καταστρέψει το απεχθές σχέδιο μιας περιβόητης κακοποιού, που θέλει να κλέψει την παγκόσμια παραγωγή σοκολάτας!

Γυρισμένο εμφανώς με πενιχρά μέσα το φιλμ διαθέτει όλες εκείνες τις αρετές που λείπουν από την ταινία που το ακολουθεί: Γνήσιο, σουρεαλιστικό, αθυρόστομο χιούμορ και μια σκηνοθεσία που αν και σαφώς πρόχειρη, χρησιμοποιεί την φτώχια της παραγωγής προς όφελος της κωμωδίας. Όπως άλλωστε δήλωσε και η ίδια η πρωταγωνίστρια, σε Q&A που ακολούθησε της προβολής, « Για το κοινό δεν έχει σημασία τόσο το τεχνικό κομμάτι, όσο αυτό που βλέπει να το κάνει να γελάει.» Και το “Just for One Day” πραγματικά καταφέρνει να αποσπάσει το γέλιο, κι από τον πλέον δυσκοίλιο θεατή, με τρόπο που θα ζήλευαν κι αντίστοιχες high budget παραγωγές.

Για όποιους ενδιαφέρονται η προβολή των δύο ταινιών back to back θα επαναληφθεί την Τετάρτη 20 Απριλίου στις 16:45 στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος.