Βρισκόμαστε στο 1630, στην περιοχή της Νέας Αγγλίας, όπου ο William, η Katherine και τα πέντε παιδιά τους ζουν μια τυπική χριστιανική ζωή. Όταν το νεογέννητο παιδί τους εξαφανίζεται ξαφνικά και τα σπαρτά τους καταστρέφονται, τα μέλη της οικογένειας στρέφονται το ένα εναντίον του άλλου, σε μια ιστορία όπου, με την βοήθεια μιας μυστηριώδους μεταφυσικής δύναμης, ξεπηδούν κρυμμένοι φόβοι και άγχη.

Το The Witch του Robert Eggers, ήταν και μια από τις αποκαλύψεις του τελευταίου φεστιβάλ του Sundance, όπου κέρδισε το βραβείο σκηνοθεσίας και επίσης άνοιξε το Horrorant Film Festival: Νύχτες Τρόμου 3 που λαμβάνει χώρα αυτές τις ημέρες στην Αθήνα.

Ακολουθεί η κριτική μας μετά από το παρακάτω δεύτερο trailer:

Η αποικιακή περίοδος της Αμερικής δεν είναι ένα συνηθισμένο σκηνικό για μια ταινία τρόμου, κάτι που κάνει το The Witch μια αρκετά πρωτότυπη ταινία. Η ιστορία ακολουθεί μια εξόριστη Πουριτανή οικογένεια, η οποία προσπαθεί να συντηρηθεί και να επιβιώσει στην άκρη ενός σκοτεινού δάσους στο οποίο κατοικεί μια μοχθηρή μάγισσα. Η πιστή αναπαράσταση μιας από τις πιο γνοφερές περιόδους στην Αμερικάνικη ιστορία είναι αυτό που ξεχωρίζει και κάνει τη διαφορά στο συγκεκριμένο θρίλερ.

Οι επαφές της οικογένειας με το υπερφυσικό κακό του δάσους σπρώχνει την πνευματική και σωματική τους αντοχή σε οριακό σημείο. Ο σκηνοθέτης Robert Eggers, στην πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, αποφασίζει να ρισκάρει και μας δείχνει από την πρώτη του κιόλας απόπειρα ότι θέλει να αφήσει το δικό του, προσωπικό και μοναδικό στίγμα στον κινηματογράφου του τρόμου, μακριά από τα στενά και ”ασφαλή” πλαίσια που επιλέγουν οι περισσότεροι δημιουργοί του είδους.

Η φωτογραφία είναι εξαιρετική και αποτυπώνει ιδανικά την μουντή και αφιλόξενη πλευρά του Αμερικάνικου χειμώνα σε έναν άγονο ερημότοπο. Κάθε σκηνή του The Witch είναι βουτηγμένη σε έναν αρχέγονο τρόμο, και κάθε ένας από τους ηθοποιούς κάνει το κοινό να νιώσει τη σταδιακή αποδόμηση και κατάρρευση των επιμέρους χαρακτήρων τους, καθώς η παράνοια και η δυσπιστία σιγά-σιγά τους κυριεύουν. Αν και οι ενήλικες –γνωστοί από το Game of Thrones- πρωταγωνιστές (Ralph Ineson και Kate Dickie) προσφέρουν αξιοσημείωτες ερμηνείες, την παράσταση από το cast κλέβουν οι νεαροί Harvey Scimshaw και Anya Taylor-Joy. Ο πρώτος αποδίδει με μεγάλη δεξιοτεχνία για το νεαρό της ηλικίας του την εσωτερική αναταραχή που νιώθει ένα αγόρι στην εφηβεία, ζώντας σε μια υπερβολικά αυστηρή και θρήσκα οικογένεια, ενώ μας χαρίζει και μια πολύ δυνατή σκηνή δαιμονισμού. Η Anya Taylor-Joy, ως η μεγαλύτερη κόρη που κατηγορείται συνεχώς για τις κακόβουλες πράξεις της μάγισσας, δείχνει ένα απρόσμενα μεγάλο εύρος ικανοτήτων στην υποκριτική και δίνει και εκείνη μια αρκετά τολμηρή ερμηνεία.

Αν και ο ρυθμός της είναι αρκετά αργός και οι σκηνές που θα κάνουν τον θεατή να πεταχτεί από τη θέση του ελάχιστες έως και ανύπαρκτες, το εφιαλτικά ατμοσφαιρικό σκηνικό της, οι δυνατές ερμηνείες και η διαρκής αίσθηση αγωνίας κάνουν το The Witch μια από της πιο ιδιαίτερες ταινίες τρόμου των τελευταίων ετών.