«Ο διάβολος είναι παρών αυτή τη στιγμή στη γη» ανακοίνωσε πέρυσι ο Πάπας Φραγκίσκος, κι αυτή ήταν η δήλωση που αρχικά ενέπνευσε τους δημιουργούς του “Vatican Tapes”. Αν αυτό αληθεύει και τελικά χωθεί σε κανά σινεμά να δει αυτό το μικρό ανοσιούργημα, τότε οι συντελεστές μάλλον την έχουν άσχημα… Με αφετηρία μια υπέρμετρη κι εντελώς αβάσιμη φιλοδοξία, να συνδυάσει την «Προφητεία» με τον «Εξορκιστή» ο Mark Neveldine, παραδίδει ένα, στην κυριολεξία, «κουνημένο» snoozfest, που στις καλύτερες στιγμές του θυμίζει βαρετό επεισόδιο του «κόκκινου κύκλου» και στις χειρότερες, αναπαράσταση μέσα σε crime documentary.

Xωρίς να γίνεται ποτέ τρομαχτικό το “Vatican Tapes”, αποτυγχάνει πλήρως να δημιουργήσει έστω και μια στοιχειώδη ατμόσφαιρα. Κατορθώνει ωστόσο να εκνευρίσει και τον πιο υπομονετικό θεατή με το επίμονο shaky cam, που χρησιμοποιεί αφειδώς ο σκηνοθέτης, προκειμένου να εμφυσήσει  λίγο νεύρο σε αυτή την αναιμική ιστορία. Χωρίς να διαθέτει την παραμικρή αφηγηματική αρετή, το σενάριο συρράπτει άτεχνα όλα τα κλισέ του είδους, σε μια υποτυπώδη πλοκή που την έχουμε δει δεκάδες φορές στο παρελθόν σε πολύ καλύτερες παραλλαγές: Μια τυπική αξιαγάπητη εικοσιπεντάχρονη Αμερικάνα, που την υποδύεται μια straight to video version της Reese Witherspoon, ξαφνικά δέχεται επιθέσεις από κοράκια και σιγά σιγά μεταλλάσσεται στον Αντίχριστο, ενώ ο μπαμπάς της, ο εραστής της και ένας ιερέας παρακολουθούν συντετριμμένοι τις εξελίξεις . Ενδεχομένως το να παρακολουθείς μπογιά που ξεραίνεται σε φρεσκοβαμμένο τοίχο να επιφυλάσσει περισσότερες εκπλήξεις από αυτές που προσφέρει το συγκεκριμένο φιλμ .

Ο μόνος λόγος για να επιμείνει κάνεις να το δει είναι γιατί θέλει να ξέρει πως μοιάζει σήμερα η Claire από το “Beverly Hills 90210”, που εδώ εμφανίζεται στο σύντομο ρόλο της ψυχιάτρου της νεαρής Αντίχριστης. Φυσικά όμως, επειδή υποψιάζομαι πως σας ταλανίζουν σημαντικότερες ανησυχίες, ευελπιστώ πως θα την γλιτώσετε με ένα google search και δεν θα σπαταλήσετε 8 ευρώ και μιάμιση ώρα.