H ταινία είναι μεταφορά του ομώνυμου θεατρικού έργου του Alan Bennett, το οποίο είναι εμπνευσμένο από την Miss Shepherd, η οποία έζησε μέσα σε ένα φορτηγάκι, το οποίο ήταν παρκαρισμένο έξω από το σπίτι του, για αρκετά χρόνια. Μία άστεγη γυναίκα με ένα φορτηγό για σπίτι γυρίζει στις γειτονιές της πόλης και βρίσκει σπίτι παρκάροντας στα πεζοδρόμια. Η ιδιόρρυθμη γυναίκα θα γνωριστεί με τον Alan, που σε αντίθεση με τους υπόλοιπους συντηρητικούς του γείτονες θα την δεχτεί στην γειτονιά.

H Miss Shepherd θα μείνει τελικά χρόνια ολόκληρα στην γειτονιά και αργότερα στην αυλή του Alan και θα παραμείνει για πάντα μέσα στο κίτρινο βαμμένο φορτηγάκι της, όντας συνεχώς αγενέστατη, ακόμη και σε αυτούς που την βοηθούν, αξιοπρεπής προς όσους την λυπούνται και βγαλμένη από μία άλλη εποχή, που έζησε στα παιδικά της χρόνια.

Η αληθινή ιστορία της σχέσης των δύο πρωταγωνιστών, που έγραψε σε θεατρικό ο ίδιος ο Bennett, είναι μια ενδιαφέρουσα και γλυκιά ιστορία, κατά την οποία η μοναδική  Maggie Smith δίνει μια υπέροχη ερμηνεία. Η Smith όμως δεν είναι αρκετή ώστε αυτή η ιστορία να συγκινήσει ή να εντυπωσιάσει το κοινό της ταινίας. Το σενάριο επιλέγει να κρατήσει πρωταγωνίστρια την κυρία Shepherd, με ελάχιστα πράγματα όμως να μαθαίνουμε για το παρελθόν της, με αυτές τις στιγμές να είναι οι πιο ενδιαφέροντες τελικά στην ταινία, να μην αρκούν όμως για να χτίσουν έναν ολοκληρωμένο κινηματογραφικό χαρακτήρα, και να δίνουν τελικά μια καρικατούρα, που προσφέρει στην Smith μια αξιομνημόνευτη ερμηνεία και στο κοινό λίγο γέλιο. Αυτό το σεναριακό κενό θα μπορούσε να καλυφτεί από τον Alan, τον έταιρο χαρακτήρα της ταινίας, του οποίου όμως την ζωή την βλέπουμε σαν από το παράθυρο, καθώς μέσα στα χρόνια μόνο οι στιγμές που αφορούν την Shepherd μας αφορούν τελικά. Η σχέση μάλιστα των δύο πρωταγωνιστών, αν και γλυκιά και με αρκετά αστεία συμβάντα, δεν γίνεται σε κανένα σημείο παραπάνω από τυπική, παρά τα χρόνια που περνάνε, με αποτέλεσμα να μην είμαστε σίγουροι για το αν η μία σκηνή σε σχέση με την άλλη απέχει στην πραγματικότητα εβδομάδες ή χρόνια.

Η συνύπαρξη και η ζωή δύο αδιάφορων, ή καλύτερα όχι τόσο αιχμηρών χαρακτήρων, αρκετές φορές έχει δώσει στο σινεμά καλές ταινίες. Όμως το Lady in the Van, δεν είναι τελικά μία από αυτές, αν και είχε την προοπτική.

Η ταινία προβλήθηκε σε αρκετά Φεστιβάλ και εμείς την είδαμε πρώτα στο Φεστιβάλ του Τορίνο.