Η Rachel, κάθε μέρα παίρνει το τραίνο για την δουλειά της από τα προάστια της Νέας Υόρκης στο Μανχάταν. Το τραίνο αυτό  περνά από το παλιό της σπίτι, αυτό που έμενε με τον πρώην άντρα της, ενώ εκείνος συνεχίζει να μένει εκεί μαζί με την νέα του γυναίκα και το παιδί τους.  Εκείνη προσπαθεί να μην επικεντρωθεί στο παρελθόν της  καθώς βλέπει το σπίτι της, έτσι αρχίζει να βλέπει μέσα από το τραίνο το  σπίτι ενός ζευγαριού, λίγο πιο μετά από το πρώην δικό της. Το ζευγάρι είναι οι Megan και Scott Hipwell. Η Rachel θα πλάσει στο μυαλό της μια ιστορία για το πόσο ονειρική είναι η δική τους οικογένεια. Ώσπου μια μέρα θα δει από το τραίνο κάτι που θα την σοκάρει, για να βρεθεί την επόμενη μέρα με hangover και με διάφορες μελανιές και χτυπήματα, χωρίς να θυμάται τι έχει συμβεί. Τότε θα μάθει ότι η Megan Hipwell αγνοείται, με την Rachel να προσπαθεί να μάθει τι έχει συμβεί στην Megan και τι συνέβη με την ίδια εκείνο το βράδυ.

Το The Girl on the train βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Paula Hawkins, το οποίο αποτέλεσε τεράστια εμπορική επιτυχία. Η μεταφορά του λοιπόν, στην μεγάλη οθόνη ήταν κάτι παραπάνω από σίγουρη. Το πόνημα αυτό ανέλαβε ο Tate Taylor γνωστός από την ταινία οι Υπηρέτριες.

Όπως είναι γνωστό η μεταφορά λογοτεχνικών κειμένων στη μεγάλη οθόνη, αν και αποτελεί πρόσφορο έδαφος, συχνά σκοντάφτει σε ένα σωρό δυσκολίες. Έτσι λοιπόν και αυτή η απόπειρα δεν παρεκκλίνει από τον κανόνα. Ειδικά όταν το όλο εγχείρημα θέλει να συνδυάσει τον εαυτό του με τον Gone Girl του David Fincher.

Το βιβλίο αποτελεί λογοτεχνία της μαζικής κατανάλωσης, ένα best seller που όπως μπορούμε να είμαστε απολύτως βέβαιοι δεν διακρίνεται για την γλωσσική του δεινότητα και τις σύνθετες ιδέες του. Και από εκεί πιστεύουμε ότι πηγάζει ένα μεγάλο μέρος της αδυναμίας της ταινίας.

Ακολουθώντας τα πρότυπα του βιβλίου η ταινία ξεκινά να χωριστεί σε τρεις αφηγήσεις. Και λέμε ξεκινάει γιατί όπως είναι φυσικό στη συνέχεια το ξεχνάει. Μια ενότητα για κάθε γυναίκα της ιστορίας, η οποία μας εξομολογείται την κατάσταση της και τις βαθύτερες σκέψεις της σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση.

Στη συνέχεια προσπαθεί να στηθεί ένα θρίλερ γύρω από την εξαφάνιση της Megan, καθώς η Rachel είναι τόσο στουπί, που δεν θυμάται τι έγινε και ποιό είναι το μερίδιο ευθύνης της. Μυστήριο όμως που δεν καταφέρνει να ανθίσει, καθώς έχει γίνει αντιληπτό αρκετά γρήγορα ποιός είναι ο υπαίτιος των γεγονότων και ποιά η σύνδεση των τριών αυτών γυναικών, μέσα από μερικές αρκετά συμβατικές και τετριμμένες σκηνοθετικές επιλογές.

Η Emily Blant ως η μπεκρού Rachel παραμένει αρκετά κλασσάτη και posh για τον ρόλο που υποδύεται. Ενώ η Haley Bennett (Megan) και η Rebecca Ferguson (Anna)  δεν ξεφεύγουν από τα καθορισμένα πλαίσια του ρόλου τους χωρίς κάποιο αξιομνημόνευτο στοιχείο. Όσο για τους άνδρες της παρέας,  Justin Theroux  (Tom), Luke Evans (Scott), Edgar Ramírez (Dr. Kamal Abdic )είναι  διακοσμητικά στοιχεία χωρίς να προσφέρουν κάτι ιδιαίτερο.

Το The Girl on the train προφανώς και δεν είναι η ταινία που θα σε συγκλονίσει ούτε θα σε συναρπάσει. Στην καλύτερη των περιπτώσεων θα σου κρατήσει μια καλή συντροφιά. Και ούτε κατά διάνοια δεν πλησιάζει το φεμινιστικό έργο  που πιθανώς ήθελε να δημιουργήσει η συγγραφέας αλλά την έφαγε ο μικροαστισμός. Girls stick together, αλλά η ταινία παραπαίει.

Cheers !