Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Ούγγρου Laszlo Nemes σε σενάριο του ίδιου και της Clara Royer και με πρωτοεμφανιζόμενους ηθοποιούς στους πρώτους ρόλους. Το θέμα της μας πάει στο 1944 και στο Άουσβιτς, όπου κάποιοι από τους Εβραίους που βρίσκονται εκεί, χρησιμοποιούνται για λίγους μήνες, πριν θανατωθούν και οι ίδιοι σε μια ειδική ομάδα που βοηθά στις μαζικές εκτελέσεις. Σε αυτήν την ομάδα ανήκει και ο Saul, κάτι που του δίνει πιο ανθρώπινες συνθήκες, μια άμεση επαφή με ανωτέρους, ένα Χ στο πίσω μέρος των ρούχων του για να ξεχωρίζει καθώς και το βαρύ καθήκον να καθαρίζει τον θάλαμο αερίων από τα γυμνά πτώματα. Οι Ναζί, δεν αναφέρονται στα πτώματα σαν να είναι άνθρωποι. Είναι “κομμάτια” όπως τα λένε και οι άλλοι Εβραίοι σαν τον Saul που τους μεταφέρουν, θα πρέπει αυστηρά να μεταφέρουν ένα κομμάτι ο ένας κάθε φορά.

Σε μία από αυτές τις μεταφορές ο Saul θα δει ένα αγόρι που νομίζει ότι είναι ο γιος του, όπως είναι και ο τίτλος της ταινίας. Αν και συγκλονισμένος θα αφιερώσει τις επόμενες ώρες και μέρες της ζωής του ώστε να καταφέρει το σώμα του παιδιού να μην καεί μαζί με όλα τα άλλα να καταφέρει να το θάψει μαζί με κάποιον ραββίνο. Η κάμερα σε όλη την ταινία ακολουθεί ένα μόνο άτομο και τις κινήσεις του, τον Saul. Εκείνος είναι ο απόλυτος πρωταγωνιστής και μέσα από την ματιά του εμφανίζονται και όλοι οι άλλοι ήρωες σε έναν μοναδικό τρόπο κινηματογράφισης της ταινίας. Θα δούμε λοιπόν έτσι τον Saul να προσπαθεί να πείσει τον γιατρό που είναι υπεύθυνος για την ανάλυση των πτωμάτων να μην δώσει τον γιο του για κάψιμο και στην συνέχεια να προσπαθεί να βρει ραββίνο, αλλά και τρόπο, ώστε να θάψει το γιο του.

Μία ακόμα ταινία για το Ολοκαύτωμα στο διαγωνιστικό των Καννών, δεν είναι νέο. Όμως το Son of Saul, δεν είναι όπως κανένα άλλο φιλμ για το Ολοκαύτωμα. Είναι μια ταινία προσωπική, μακάβρια, αληθινή. Ο Saul είναι ίσως ο πιο ενδιαφέρον χαρακτήρας που θα μπορούσε να βρει η ταινία για την ιστορία που θέλει να πει. Είναι ένας φοβισμένος άνθρωπος, λογικό για τις καταστάσεις που ζει, είναι όμως και αποφασισμένος να μην δεχτεί ο γιος του να μείνει άταφος, είναι ικανός να κάνει τα πάντα για τον σκοπό του και δεν είναι σίγουρος ότι μπορεί να ξεχωρίσει το καλό για τον ίδιο και τους συντρόφους του στο Αουσβιτς. Ο Saul δεν βλέπει ευκαιρίες απόδρασης ή εξέγερσης περισσότερο από ότι βλέπει την λύτρωση της τιμής του γιου του, δεν βλέπει τίποτα άλλο. Αλλά για να πετύχει αυτό που θέλει θα πρέπει να αποκτήσει δύναμη, θάρρος και να διώξει τον φόβο από μέσα του.

Φωτογραφία, κίνηση της κάμερας, ρεαλισμός είναι κάποια από τα κύρια συν της ταινίας που σε συνδυασμό με τους αγνούς πρωταγωνιστές της που αν και πρωτοεμφανιζόμενοι παίζουν σαν βετεράνοι, καθώς και των ανατριχιαστικών ήχων και θολών εικόνων στον κόσμο του Saul, τον κόσμο του Άουσβιτς, κάνουν την ταινία μία από τις πιο στιβαρές ταινίες ντεμπούτο που έχει προβάλει το Φεστιβάλ των Καννών, και μάλιστα στο διαγωνιστικό.