Room
Είδος: |
|
Έτος παραγωγής: | 2015 |
Σκηνοθεσία: | Lenny Abrahamson |
Σενάριο: | Emma Donoghue |
Ηθοποιοί: | Brie Larson, Jacob Tremblay, Megan Park, William H.Macy |
Γράφει:
Το Room είναι η μοναδική ιστορία του Jack και της μητέρας του, που είναι παγιδευμένοι σε ένα μικρό δωμάτιο. Η μητέρα κάνει ότι καλύτερο για τον γιο της προσπαθώντας να τον δει χαρούμενο και να τον κρατήσει ασφαλή. Παίζει παιχνίδια μαζί του, του λέει ιστορίες και κάνει ότι μια συνηθισμένη μαμά κάνει. Η μητέρα του Jack έχει φτιάξει μια ολόκληρη ζωή στο δωμάτιο και μεγαλώνει εκεί τον Jack σε μια ολοκληρωμένη σχεδόν σαν φυσιολογική ζωή. Η περιέργεια του Jack όμως για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται αυτός και η μητέρα του, μεγαλώνει και θα φτάσει σε σημείο χωρίς επιστροφή όταν θα οργανώσουν ένα σχέδιο διαφυγής που θα τους κάνει να έρθουν σε επαφή με κάτι τρομαχτικό, τον πραγματικό κόσμο.
H ταινία βασίζεται στο βιβλίο της Emma Donoghue που υπογράφει και το σενάριο για την ταινία, με το βιβλίο να θεωρείται ύμνος στην μητρική αγάπη. Η ταινία είναι ένα ιδιαίτερο σπονδυλωτό δημιούργημα, που ταυτόχρονα συνδέει άψογα και φυσικά τα δύο μέρη της, με την κάμερα να επικεντρώνεται στα πρόσωπα των δύο πρωταγωνιστών, της μαμάς αλλά κυρίως του μικρού Jack. Το Room καταφέρνει και στα δύο μέρη του, σε αυτό μέσα και σε αυτό έξω από το δωμάτιο, να επικεντρώσει στον εσωτερικό και αξιακό κόσμο του μικρού Jack και της μητέρας του. Έτσι καταρχάς τους βλέπουμε στο δωμάτιο, όπου ζουν απομονωμένοι χωρίς καμία επαφή με τον έξω κόσμο και με δύο παράθυρα προς αυτόν, ένα πραγματικό και ένα εικονικό, που δεν είναι άλλο από την τηλεόραση. Ένα κουτί που δείχνει τόσα πράγματα για τον έξω κόσμο, τα δέντρα, τους άλλους ανθρώπους, τον ουρανό, που είναι τόσο δύσκολο ένα παιδί που δεν έχει δει ποτέ τον κόσμο να καταλάβει. Το τι είναι αληθινό και τι όχι μπλέκονται στην ταινία και το μυαλό του μικρού Jack, που ζει μέσα στο δωμάτιο λέγοντας καλημέρα κάθε μέρα σε όλα τα έπιπλα και θεωρώντας ότι όλος ο κόσμος είναι αυτό το δωμάτιο. Μέσα στους τέσσερις τοίχους του δωματίου θα δούμε την μητέρα να πλάθει έναν κόσμο για το παιδί της και να του δίνει όση φροντίδα και όση ευτυχία μπορεί να φανταστεί κανείς, κάτω από αυτές τις συνθήκες, ενώ όλο αυτό γίνεται με έναν φυσικό και γλυκό τρόπο καθώς όλη η ταινία είναι σαν να είναι γυρισμένη από τα μάτια του μικρού Jack.
Εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι διατηρώντας αυτήν την παιδική και αθώα ματιά, το Room καταφέρνει να θέσει πολλά φιλοσοφικά ερωτήματα για το τι είναι αληθινό και τι όχι καθώς και τις ψευδαισθήσεις γνώσης που έχει ο καθένας από μας. Και όχι μόνο στο πρώτο μέρος του, αλλά και στο δεύτερο, όπου βλέπουμε την ιδιαίτερη κατάσταση της προσαρμογής του Jack αλλά και της μητέρας του στην νέα πραγματικότητα. Η μεν μητέρα γυρίζει σε ένα κόσμο που την έχει ξεγράψει και έχει προχωρήσει σε σχέση με το πως το ήξερε, ενώ ο Jack θα πρέπει να μάθει ότι το Room δεν είναι πλέον το σπίτι του και ο κόσμος του αλλά ότι είναι μέρος κάτι πολύ μεγαλύτερου. Οι πρώτες συγκινητικές στιγμές του μικρού εκτός του σπιτιού θα ακολουθηθούν από ένα μεγάλο σοκ του τι είναι αλήθεια και τι όχι, με τον μικρό να μη μπορεί ούτε καν να μιλήσει σε άλλους ανθρώπους πέραν της μητέρας του. Με αυτήν την έννοια, στο δεύτερο μέρος της, η ταινία γίνεται μια σπουδή στην παιδοψυχανάλυση και το πως προσεγγίζει κάποιος ένα παιδί και του μαθαίνει πράγματα. Όμως όπως είπαμε η ταινία έχει σε δεύτερο ρόλο την μητέρα, ειδικά στο β μέρος της, με αποτέλεσμα να μην καταφέρνει ο θεατής να συνδεθεί τόσο μαζί της και με αυτό που περνά, όσο τουλάχιστον με το γιο της. Ενδιαφέροντα και όλα τα ηθικά θέματα που θέτει με το ερώτημα για το παιδί του βιαστή μιας γυναίκας να έρχεται αναπόφευκτα και την πρωταγωνίστρια να θυμίζει λίγο την υπέροχη Paulina.
Στον ρόλο της μητέρας η Brie Larson, που μας εντυπωσίασε πέρσι στο υπέροχο Short Term 12, τα καταφέρνει περίφημα και η χρονιά είναι δική της φέτος στα βραβεία. Θα περίμενε όμως κανείς περισσότερη συμμετοχή στο δεύτερο μέρος της ταινίας για έναν πρώτο ρόλο, καθώς μεγαλύτεροι ρόλοι όπως αυτός της Rooney Mara στο Carol, είναι υποψήφιοι για δεύτερο ρόλο. Την παράσταση πάντως κλέβει ο μικρός Jacob Tremblay που λογικά θα μας απασχολήσει πολύ και στο μέλλον και ίσως να άξιζε κάτι παραπάνω στα φετινά Οscars.
Δείτε επίσης: Όταν ο μικρός από το “The Room” συνάντησε τον Leonardo DiCaprio