Από τους Ανοιχτούς Ορίζοντες της Βενετίας.. στο Διαγωνιστικό της Θεσσαλονίκης. Το “Μπάχαλο” του Karl Lemieux αφού έκανε μια σύντομη στάση στο Φεστιβάλ του Αμβούργου, προσεδαφίζεται στην χώρα μας για να διεκδικήσει με αξιώσεις τον 57ο Χρυσό Αλέξανδρο..

Σε πρώτο πλάνο συναντάμε τον Βινς(Jean-Sinom Leduc) ν’ αναζητά σανίδα σωτηρίας στην δύσκολη κατάσταση που έχει επέλθει γι’ αυτόν και την ροκ παρέα του. Μια κλοπή ναρκωτικών από λάθος ανθρώπους φέρνει μαζί της σοβαρότατες επιπτώσεις και ο πρωταγωνιστής της ιστορίας σύντομα θα έρθει αντιμέτωπος με αυτές. Μπλεγμένος για τα καλά στα δίχτυα της μαφίας, ο τρομοκρατημένος Βινς αποζητά χείρα βοηθείας από τον μεγάλο του αδερφό. Ο Μισέλ(Martin Dubreuil) μπορεί να γνωρίζει καλά τα σκοτεινά μονοπάτια της νύχτας, όντας μάλιστα μέλος του εγκληματικού κυκλώματος, παρόλα αυτά, εν πρώτοις τουλάχιστον, αγνοεί τις παρακλήσεις του μικρού αδερφού του.

Παρά την αμφιλεγόμενη και αρκετά ασαφή σχέση των δύο, καθώς φαίνεται ο Μισέλ λαχταρά εξιλέωση και κάθαρση για ένα παρελθόν του οποίου μπορεί να μην γίνεται μάρτυρας ο θεατής, εντούτοις καταλαβαίνει πως είναι αρκετά ζοφερό. Με την ζωή του Βινς να ακροβατεί σε τεντωμένο σχοινί, τύψεις και ιδέες δεν αρκούν παρά μόνο αν μετουσιωθούν σε πράξεις. Μένει να δούμε πόσο μακριά μπορεί να φτάσει ο Μισέλ για να σώσει το αδερφό του. Σε κάθε περίπτωση όμως, αμφότεροι πρέπει να αντέξουν στην πίεση της αιμοσταγούς συμμορίας..

Ο Karl Lemieux κινηματογραφεί με εκρηκτικές κινήσεις της κάμερας την αγωνία, τον τρόμο και την απελπισία του ήρωα διατηρώντας ένα, εικαστικά άψογο, ασπρόμαυρο φόντο. Περιτυλίγει πληθώρα σκηνών με διαπεραστικές ηλεκτρονικές μουσικές και καταφεύγει σε βίαια jump cuts που δίνουν μια γεύση από την οριακή κι αιχμηρή κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο Βινς. Είναι αλήθεια ότι το ασπρόμαυρο κάδρο συμβάλει τα μέγιστα στην σκοτεινή ατμόσφαιρα και το μαύρο ύφος του φιλμ προσδίδοντας παράλληλα μια αίσθηση μικρής ανεξάρτητης ταινίας βγαλμένης από το χρονοντούλαπο περασμένων δεκαετιών.

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι πρόκειται για ένα φιλμ του οποίου το ρεπαράζ(χώρος γυρισμάτων) έλαβε χώρα, κατά βάση, σε αποθήκες, εργοστάσια, σήραγγες, χωματόδρομους και παλιακά αυτοκίνητα. Επιλογές που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στον μουντό χαρακτήρα του φιλμ..

Όσον αφορά το υποκριτικό σκέλος τώρα, τα δύο αδέρφια καταφέρνουν να αποδώσουν με επιτυχία στο πανί το ψυχολογικό αδιέξοδο στο οποίο έχουν βρεθεί. Γκρεμισμένα βλέμματα που πείθουν τον θεατή τόσο για την προβληματική, μεταξύ, τους σχέση όσο και για την ανάγκη που έχουν για εξιλέωση. Από την μία Βινς κυνηγά την λύτρωση απέναντι στην μαφία κι από την άλλη ο Μισέλ προς το πρόσωπο του αδερφού του..

Επί της ουσίας, ο νεαρός Karl Lemieux κινηματογραφεί μια ιστορία με έντονη υπόγεια διάθεση και μια πλούσια, ασυνήθιστη, ζοφερή υφή. Ανικανοποίητες ζωές, ανάγκη για κατανόηση και χρεία αποδοχής μοιάζουν καταδικασμένες μπροστά στον χρόνο που κυλά ανελέητα σε βάρος τους. Προσωπικές αλήθειες και μεγάλες βουβές παραδοχές μετάνοιας δια μέσω, μερικών, μόνο (πρωταγωνιστικών) βλεμμάτων.. με μια λέξη “Μπάχαλο”!