To Looking for Grace, η νέα ταινία της Sue Brooks, είναι όπως φανερώνει και ο τίτλος του η ιστορία της αναζήτησης της Grace, της πρωταγωνίστριας της ταινίας. Όμως ο τίτλος είναι πιο βαθύς καθώς όλοι οι χαρακτήρες βρίσκονται σε αναζήτηση, κυρίως νοήματος για την ζωή τους, ενός σκοπού για να ζουν, κάτι που αποτελεί και το όραμα της Brooks για την ταινία σε πνευματικό επίπεδο.

Καθώς οι τίτλοι αρχής πέφτουν, βλέπουμε χρωματιστές εικόνες που μοιάζουν με πίνακες, όμως σύντομα διαπιστώνουμε ότι είναι εικόνες από κάποια πανέμορφα τοπία της Αυστραλίας, κάτι που αποδεικνύει από την αρχή ότι η σκηνοθέτης έχει πολύ καλή αίσθηση της φυσικής ομορφιάς, κάτι που προσπαθεί να βγάλει σε όλη την ταινία, όχι αναγκαστικά μόνο στα τοπία της.

Η ταινία είναι χωρισμένη σε μικρές ιστορίες: κάθε κεφάλαιο έχει το όνομα ενός χαρακτήρα. Έτσι θα δούμε την παρουσίαση των γεγονότων από την πλευρά καθενός από τους χαρακτήρες. Τα γεγονότα διαδραματίζονται σε μία μέρα και συνοψίζονται στο ότι ένα κορίτσι, η Grace κλέβει χρήματα από την οικογένειά της, και φεύγει για ένα ταξίδι με μια φίλη της για την άλλη άκρη της Αυστραλίας, όπου παίζει το αγαπημένο της rock συγκρότημα. Το μόνο που αφήνει πίσω της είναι ένα σημείωμα που γράφει “Sorry, mum”. Οι γονείς της Grace προσλαμβάνουν έναν detective και αναζητούν την κόρη τους στους δρόμους της Αυστραλίας.

Θα μπορούσε να είναι μία βαριά arthouse ταινία, όμως στην πραγματικότητα το Looking for Grace είναι περισσότερο μια ενδιαφέρουσα κωμωδία. Ένα πρόβλημά είναι ότι το χιούμορ της είναι αρκετά τοπικό και έτσι ένα μη-Αυστραλιανό κοινό, δύσκολα μπορεί να το ακολουθήσει το ίδιο καλά, όμως αυτό δεν συμβαίνει σε πολλές στιγμές της ταινίας. Κατά την διάρκεια της ταινίας θα δούμε εικόνες από την κενή ζωή του κάθε χαρακτήρα, χωρίς η σκηνοθέτης να μας προκαλεί να αισθανόμαστε συμπόνια για τους χαρακτήρες της, αλλά ούτε και να γελάσουμε με την ζωή τους. Την περισσότερη ώρα η ταινία βγάζει ωστόσο ένα μικρό χαμόγελο.

Η Brooks είναι μια παραγωγική σκηνοθέτης. Βρίσκει καινοτόμους και ενδιαφέροντες τρόπους να μοντάρει τις σκηνές της ταινίας, ώστε να κρατήσει το κοινό σε εγρήγορση και αναμονή του τι έρχεται στην συνέχεια. Από τους ηθοποιούς ξεχωρίζει η Radha Mitchell, που παίζει την όμορφη μητέρα της Grace και μας προσφέρει μία πολύ καλή ερμηνεία. Ο χαρακτήρας της είναι αρκετά δραματικός, όμως η ηθοποιός δεν πέφτει στην παγίδα να τον παίξει πολύ σοβαρά, έχοντας την αίσθηση ότι παίζει σε μία μαύρη κωμωδία. Οι υπόλοιποι ηθοποιοί την ακολουθούν επάξια, αλλά παίζουν περισσότερο μόνο την κωμική πλευρά του χαρακτήρα τους. Όλα φαίνεται ωστόσο να δουλεύουν στην εντέλεια και η ταινία είναι η μέχρι στιγμής ευχάριστη έκπληξη του Φεστιβάλ της Βενετίας.