Ο Houcine είναι διευθυντής μιας λαϊκής ορχήστρας. Στο σπίτι του διάφορα γραφικά πρόσωπα διασταυρώνονται με τους ρυθμούς της ζωής της ορχήστρας και των παραδοσιακών χορευτριών της. Αυτή η ορχήστρα έχει μια ιδιαιτερότητα: οι άντρες μουσικοί κάποιες φορές παριστάνουν τους τυφλούς για να παίζουν στις αποκλειστικά γυναικείες γιορτές σε σπίτια συντηρητικών οικογενειών του Μαρόκου… To “L’ orchestre des aveugles” του Mohamed Mouftakir είναι ένα καταπληκτικό, λυρικό ψυχογράφημα του πολιτισμού, της κουλτούρας και των ανθρώπων στο Μαρόκο που ταξιδεύει τον θεατή αιθέρια και νοσταλγικά μέσα από τις άριες του βιολιού.

Το σκηνικό που διαδραματίζεται το έργο θα μπορούσε να είναι βγαλμένο από ελληνική ταινία της δεκαετίας του ’50, σε μια φτωχογειτονιά της Πλάκας, στο σπίτι με την εσωτερική αυλή που αποτελεί πεδίο συγκέντρωσης όλων των γειτόνων, συγγενών και μη, σε έναν ιδιόρυθμο, αυτοτελή και αυτοαναφορικό μικρόκοσμο που αποτελείται από κάθε λογής χαρακτήρες: την μικροαστή μάνα και νοικοκυρά, τον δουλευταρά και οικογενειάρχη πατέρα, την ερωμένη χαλαρών ηθών, τον γοητευτικό ιδεαλιστή-επαναστάτη, την πληθωρική θεία και τον επιστήθιο φίλο. Αυτή η γραφική μικροδομή είναι παρούσα σε πλήρη απαρτεία στο “L’ orchestre des aveugles” συνθέτοντας μια αρκετά πιστή και λεπτομερειακή εικόνα της μέσης οικογένειας στο Μαρόκο που παλεύει, πολλές φορές με τους λάθους τρόπους, να διασφαλίσει μια καλύτερη ζωή στα παιδιά της βουτηγμένη ανεπιστρεπτί στα πάθη, στις κοινωνικές συμβάσεις και τις αυταπάτες της.

Όλος αυτός ο κωμικοτραγικός βίος έχει ως αφηγητή τον γιό του Houcine, Mimou, τον οποίο υποδύεται απολαυστικά ο μικρός El Jihani Ilyas, θυμίζοντας αισθητά σε αρκετά σημεία την ατμόσφαιρα της “Malena” ή της δικής μας “Πολίτικης Κουζίνας”. Η θέαση των συμβάντων μέσα από την παιδική ματιά του Mimou έχει ως αποτέλεσμα την δημιουργία μιας εύθυμης, αυθόρμητης και τρυφερής ατμόσφαιρας στην ταινία γεγονός που είναι κάτι παραπάνω από ενδιαφέρον και αναζωογονητικό. Με αυτόν τον ευφυή τρόπο ο τυνήσιος σκηνοθέτης καταφέρνει να αφηγηθεί δραματικά γεγονότα σε συνδυασμό με περίπλοκα ερωτικά ειδύλλια μεγάλων και μικρών, να περάσει σημαντικά μυνήματα για την πολιτική, την κοινωνία ή τα συναισθηματικά αδιέξοδα με χιούμορ αλλά και να προσδώσει μια πιο ανάλαφρη χροιά σε όλους τους χαρακτήρες χωρίς να χάσουν κανένα στοιχείο από το βάθος και την πολυπλοκότητά τους. Με λίγα λόγια ο Mouftakir καταφέρνει να παραδώσει μια δύωρη ταινία με πυκνή δομή και πολλαπλά επίπεδα κατανόησης της μαροκινής πολιτιστικής ταυτότητας διανθισμένη με υπέροχες μουσικές και ευαίσθητη φωτογραφία που ως σύνολο σαγηνεύει και συναρπάζει τον θεατή χωρίς να τον κουράζει.

Το “L’ orchestre des aveugles” έκανε πρεμιέρα στην χώρα μας στο 17ο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου το Σάββατο 9 Απριλίου 2016.