Το Hands of Stone ακολουθεί τη ζωή του Roberto Duran (Edgar Ramirez), ενός boxer από τον Παναμά που έκανε το επαγγελματικό ντεμπούτο του το 1968 όταν ήταν ακόμα ένα 16χρονο αγόρι και αποσύρθηκε το 2002 σε ηλικία 50 ετών. Στο ρόλο του αφηγητή και προπονητή του Duran βρίσκεται ο Robert De Niro.

Τον Ιούνιο του 1980, ο Duran νίκησε τον Sugar Ray Leonard (Usher Raymond) για να κατακτήσει τον τίτλο του πρωταθλητή ημιμεσαίων βαρών, αλλά σόκαρε τον κόσμο του μποξ εγκαταλείποντας την μάχη στον επαναληπτικό αγώνα του Νοεμβρίου, λέγοντας την διάσημη φράση “No más” (όχι άλλο).

Ακριβώς αυτή  τη φράση επαναλαμβάνει όποιος βλέπει την ταινία, συμπληρώνοντας και με το αντίστοιχο “όχι άλλο κάρβουνο”.

Το μπέρδεμα που πρόκειται να εξελιχθεί στο κινηματογραφικό πανί είναι ξεκάθαρο από τα πρώτα μόλις λεπτά της ταινίας. Ο De Niro κάνει ένα μικρό λογύδριο το οποίο ουσιαστικά μας λέει ότι πρέπει να θεωρούμε το box τέχνη, καθώς δυο άνδρες με σορτσάκι –σώβρακο χωρίς μπλούζα χτυπιούνται στο κεφάλι. Χμ…

Πέρα από μια βιογραφία για τον Duran η ταινία προσπαθεί παράλληλα να κάνει και αναφορές στα πολιτικοιστορικά της χώρας του Παναμά και του αντι-αμερικανικού πνεύματος που επικρατεί συνδέοντας τον πρωταγωνιστή με τον τόπο. Πρωτοσέλιδα, τηλεοπτικές ανακοινώσεις κ.α διατρέχουν την ταινία ανοίγοντας ένα άλλο κεφάλαιο.

 Στο δια ταύτα, η αφήγηση που μας συνοδεύει για το πρώτο κομμάτι της ταινίας στη συνέχεια ξεχνιέται αν και οι “τρομακτικές” σκηνοθετικές επιλογές δεν λείπουν.

Όταν σκάνε οι gangster για να απειλήσουν τον προπονητή De Niro το πλάνο γίνεται ξαφνικά ασπρόμαυρο. Φανταζόμαστε για να δώσει ατμόσφαιρα από τα παλιά. Εφευρετικότατο!

Στις αδυναμίες τις ταινίες προστίθεται και η συνεχής εισαγωγή νέων χαρακτήρων οι οποίοι διεκδικούν το αξίωμα του πρωταγωνιστή καθώς η κάμερα στρέφεται αποκλειστικά σε αυτούς για λίγο, σα να παίζουν στη δική τους ταινία. Η Felicidad, ο προπονητής, ο αντίπαλος, όλοι μαγνητίζουν για λίγο την ιστορία αλλά σύντομα μένουν κενοί και ανολοκλήρωτοι.

Βέβαια σε όλα αυτά δε βοηθάει καθόλου τα σενάριο. Τελείως σχηματικό, με διαλόγους που μοιάζουν ψεύτικοι και ξύλινοι, γεμάτοι μερικά τσιτάτα και υπερβολές (μη πούμε αμερικανιές και συγχύσουμε τον Duran).

Σε όλο αυτό το συνονθύλευμα που προσπαθεί να φτιάξει την βιογραφία ενός boxer, o Edgar Ramirez προσπαθεί να κάνει το καλύτερο για τον χαρακτήρα του Robert Duran, δίχως σημαντική βοήθεια.

Για τον Robert De Niro θα σας θυμίσουμε αυτό το μαγικό αρθράκι που γράψαμε εδώ στο Cinefreaks και θα πούμε εν συντομία ότι ο De Niro ξέρει να παίζει απλά επιλέγει λάθος ταινίες.

Το Hands of Stone μπορεί να έχει  Bobby και box αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι το Raging Bull.

¡No más !