Η ιστορία της Florence Foster Jenkins έχει απασχολήσει κατά καιρούς διάφορους δημιουργούς, θεατρικούς ή κινηματογραφικούς. Στις αρχές της κινηματογραφικής σεζόν είδαμε την γαλλική ταινία του Xavier Giannoli με τίτλο Marguerite και πρωταγωνίστρια την Catherine Frot, η οποία κέρδισε και το Céasar καλύτερης γυναικείας ερμηνείας για τον ρόλο της Marguerite Dumont. Η ιστορία ήταν εμπνευσμένη από την Florence Foster Jenkins.
Την σκυτάλη παίρνει ο βρετανός σκηνοθέτης Stephen Frears (Φιλομένα, Η βασίλισσα), ο οποίος επιλέγει για πρωταγωνίστρια του την Meryl Streep και παραδίδει μια κάπως «φάλτσα» ταινία αλλά με εξαιρετικές ερμηνείες.
Η Meryl Streep, όσο και αν προσπαθήσεις να βρεις μια κακή της ερμηνεία είναι φύση αδύνατο. Για άλλη μια φορά παραδίδει μαθήματα επί της μεγάλης οθόνης. Δίνει προσοχή στη λεπτομέρεια των κινήσεων και στην εκφορά του λόγου, πλάθοντας ένα χαρακτήρα ο οποίος γίνεται αμέσως αγαπητός. Η Madam Florence αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα υγείας αλλά δε το έβαζε κάτω. Αυτόν ακριβώς τον δυναμισμό σε συνδυασμό με μια παιδική αφέλεια μεταφέρει στον χαρακτήρα η Streep, κάνοντας τον θεατή να βουρκώσει. Αγαπά τον χαρακτήρα που υποδύεται και σε κάνει να τον αγαπήσεις και εσύ.
Στον πλευρό της Streep βρίσκουμε το Hugh Grant, ο οποίος υποδύεται τον σύζυγο της St.Clair Bayfield. Τον ερμηνεύει με μια γοητεία, ευαισθησία αλλά και την κατάλληλη δόση χιούμορ. Ο Saint Clair κάνει τα πάντα για την Florence. Δεν της χαλάει χατίρι, προσπαθεί να την προστατέψει ότι οτιδήποτε και οποιονδήποτε προσπαθεί να την πληγώσει και επιθυμεί να τη βλέπει ευτυχισμένη. Όσο και αν κάποιος δε μπορούσε να τους φανταστεί μαζί, ο Grant και η Streep δένουν αρμονικά.
Η κωμική φλέβα της ταινίας είναι ο Simon Helberg, γνωστός και από το αγαπημένο Big Bang Theory, ο οποίος υποδύεται τον νεαρό πιανίστα Cosmé McMoon. Οι εκφράσεις του προσώπου του, το γέλιο του προσθέτουν μια ανάλαφρη και κωμική νότα. Ο Cosmé παρόλο που ξέρει ότι η Florence δεν πατάει νότα ούτε κατά διάνοια, μένει στο πλευρό της και μια γλυκιά φιλία αναπτύσσεται μεταξύ τους.
Μπορεί λοιπόν, η ταινία να διαθέτει στιβαρές ερμηνείες όμως αντιμετωπίζει σοβαρές σεναριακές δυσκολίες. Πολλά ζητήματα θίγονται επιφανειακά και είναι σχεδόν σίγουρο ότι δίχως την ερμηνεία της Meryl Streep ο κεντρικός χαρακτήρας όχι μόνο συμπαθής και αγαπητός δεν θα ήταν, αλλά θα μπορούσε άνετα να χαρακτηριστεί φαντασμένος και καπριτσιόζος. Επίσης οι συνεχόμενες σκηνές σε εσωτερικούς χώρους δίνουν την αίσθηση τηλεοπτικής ταινίας και όχι τόσο κινηματογραφικής.
«Οι άνθρωποι μπορούν να πουν ότι δεν τραγουδώ αλλά κανείς δεν μπορεί να πει ότι δεν τραγούδησα», δηλώνει η Florence Foster Jenkins σε μια όχι και τόσο μοναδική ταινία για μια μοναδική γυναίκα.
