Ο Χόρχε ζει σε μια κοινότητα ιθαγενών Νάουατλ στην ορεινή περιοχή της Πουέβλα. Ετοιμάζεται να πάρει το πτυχίο της Νομικής, αλλά ξέρει ότι θα πρέπει να αφήσει πίσω την οικογένειά του, την οποία προσπαθεί να βοηθήσει. Ο Χόρχε, λοιπόν, περιμένει να μαζευτεί η οικογένειά του στο μνημόσυνο του πατέρα του, για να πάρει μια απόφαση.

Ένα εθνογραφικό  ντοκιμαντέρ που μας εξιστορεί την καθημερινότητα των ιθαγενών Νάουατλ, την απλότητα της ζωής τους, τις αντιξοότητες που καλούνται να αντιμετωπίζουν, τα έθιμα και τις παραδόσεις τους.Ντυμένο με τη μουσική του Carlo Ayon, μας ταξιδεύει στο ορεινό Μεξικό όπου οι συνήθειες των ανθρώπων φαντάζουν τόσο ξένες και ταυτόχρονα τόσο κοντά στις δικές μας.

Το status quo, δηλαδή η αρχή της ιστορίας  βρίσκει  την οικογένεια του Χορχέ στην κηδεία του πατέρα του. Η κάμερα ακολουθεί όλα τα στάδια της τελετουργίας, διδάσκοντας μας έτσι λίγα πράγματα για τις παραδόσεις της φυλής αυτής. Κατά τη γνώμη μου η σκηνή αυτή και η σκηνή του μνημόσυνου είναι οι πιο αξιοσημείωτες της ταινίας.

Η οικογένεια του Χορχέ, λοιπόν, καλείται πλέον να τα βγάλει πέρα με την απουσία του πατέρα. Πρόκειται για μια οικογένεια, όπως και τόσες άλλες της φυλής, που δουλεύει σε φυτείες καφέ. Όλα τα μέλη της οικογένειας μαζεύουν και στη συνέχεια ξεδιαλέγουν του κόκκους καφέ συζητώντας όσα τους απασχολούν.

Βλέπουμε πως έχει επηρεάσει ο θάνατος αυτός το κάθε μέλος της οικογένειας και πως το γεγονός αυτό καθορίζει κάποιες αποφάσεις των μελών της, κυρίως του Χορχέ. Η ταινία θίγει κάποιες από τις ανησυχίες των νέων της φυλής. Οι φόβοι, τα όνειρα, οι ελπίδες του Χορχέ και της μικρής του αδερφής περιγράφονται σε αντιδιαστολή με τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν.