Η νέα ταινία του Corneliu Porumboiu κάνει τον Ρουμάνο σκηνοθέτη να επιστρέψει στις Κάννες για ακόμη μια φορά μετά την βράβευσή του στο Un Certain Regard για το “Αστυνομία, Ταυτότητα”, και πάλι για το δεύτερο σε βαθμίδα τμήμα του επίσημου προγράμματος.

Το Comoara που θα πει θησαυρός, επικεντρώνεται στον Costi που ζει μια ήρεμη ζωή με την οικογένειά του διαβάζοντας παραμύθια για τον Ρομπέν των δασών τα βράδια στον μικρό γιο του. Ο Costi ταυτίζεται με τον χαρακτήρα του Ρομπέν σαν υπερασπιστής των αδυνάτων. Ένα βράδυ θα δεχτεί την επίσκεψη του γείτονά του που χρειάζεται επειγόντως 800 ευρώ για το δάνειο του. Ο Costi δεν θα μπορέσει να τον βοηθήσει όμως εκείνος θα επανέλθει και θα του προτείνει να συμπράξουν για να σκάψουν στο σπίτι της γιαγιάς του για να βρουν και να μοιραστούν ένα ανεκτίμητο θησαυρό, που είναι σίγουρος ότι βρίσκεται εκεί. Ο Costi, θα πρέπει να βάλει τα χρήματα για να πληρώσουν τον χειριστή του ανιχνευτή μετάλλων και να αρχίσουν την έρευνα. Αν και δεν είναι σίγουρος στην αρχή, ο Costi, μετά από συζήτηση με την γυναίκα του θα βάλει τα χρήματα και θα πάει στο κυνήγι του θησαυρού.

Διαβάζοντας το σενάριο της ταινίας φανταστήκαμε ότι θα δούμε μία ενδιαφέρουσα ταινία για την απληστία και την κρίση που έχει πλήξει τους πρωταγωνιστές της. Αντί για κάτι τέτοιο, βλέπουμε μία ταινία μίας ώρας και τριάντα λεπτών, κατά την οποία τα 45 τουλάχιστον λεπτά είναι σκάψιμο στο χωράφι για να βρουν οι δύο φίλοι και γείτονες τον θησαυρό. Έτσι ο Porumboiu αν και ξεκινά καλά την ταινία του, δεν καταφέρνει να μας κεντρίσει το ενδιαφέρον σε κανένα σημείο της, με τους ελάχιστα αναπτυγμένους χαρακτήρες του, το μινιμαλιστικό του σενάριο και την προβλέψιμη ροή του. Σκεφτείτε ότι σίγουρα η ταινία θα μπορούσε να είναι μία ωραιότατη μικρού μήκους ταινία καθώς τα 90 της λεπτά δεν δικαιολογούν σε καμία περίπτωση την τόσο πενιχρή μυθολογία.