Ο Λου και η Φενγκ είναι ένα αγαπημένο ζευγάρι, μέχρις ότου αναγκάζονται να χωριστούν, όταν ο Λου συλλαμβάνεται και στέλνεται σε στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας σαν πολιτικός κρατούμενος κατά τη διάρκεια της Πολιτιστικής Επανάστασης στην Κίνα. Όταν, επιτέλους, ο Λου επιστρέφει στο σπίτι του έρχεται αντιμέτωπος με μια καθόλου ευχάριστη έκπληξη: η γυναίκα που κάποτε τον λάτρευε, πλέον, αδυνατεί να τον θυμηθεί.

Ο Κινέζος σκηνοθέτης του The Hero (2002) και του House of Flying Daggers (2004), Zhang Yimou, επιστρέφει μετά από σχεδόν 10 χρόνια, με ένα καθηλωτικό δράμα εποχής ενώ το σενάριο βασίζεται στο μυθιστόρημα της Geling Yan- για την ταινία η προσαρμογή έγινε από τον Jingzhi Zou.

Το φιλμ είναι αριστουργηματικό. Πραγματεύεται ένα θέμα ιδιαίτερα επίπονο και δύσκολο, η άνοια του ανθρώπου, και η μετατροπή ενός ατόμου σε κάποιο άλλο με την απώλεια της μνήμης του. Η μοναδική Li Gong δίνει μια ερμηνεία τόσο βαθιά και ειλικρινή που συγκλονίζει, ενώ- από την άλλη- ο Daoming Chen καταφέρνει να μην ξεμείνει  πιο πίσω, ενσαρκώνοντας κάθε ανθρώπινο πόνο που μπορεί κανείς να βιώσει αντικρίζοντας κάποιον αγαπημένο του να πάσχει από κάτι τέτοιο.

Το Gui Lai αποδεικνύει πως ο κινέζικος κινηματογράφος δεν έχει να δώσει (μόνο) καράτε, πόλεμο και περιπέτεια. Με μηδαμινό μπάτζετ, καθημερινά σκηνικά και μικρές απαιτήσεις στην πραγμάτωση της, η ταινία καταφέρνει να ξεχωρίσει λόγω της ειλικρίνειας της. Βγαίνοντας από την αίθουσα ο θεατής θα αρχίσει να σκέφτεται πόσο δεν θέλει να του συμβεί το ίδιο, μα από την άλλη θα παροτρυνθεί να ζει την ζωή του με λιγότερες αναστολές και περισσότερο θάρρος. Γι’ αυτό, ας… θυμηθούμε να δούμε το φιλμ στις αίθουσες (όσο ακόμη μπορούμε).