Ο Dwight είναι ένας μυστηριώδης άστεγος που ζει σε μια μικρή περιοχή του Maryland, βρίσκει τρόφιμα στα σκουπίδια και κάνει μπάνιο σε ξένα σπίτια αφού τα διαρρήξει. Η αστυνομικός Eddy θα τον πλησιάσει ένα πρωί στην γαλάζια του Pontiac, όπου και συνηθίζει να κοιμάται, για να του ανακοινώσει, αφού τον καλέσει στο τμήμα, πως ο δολοφόνος των γονιών του αποφυλακίζεται. Μη μπορώντας να ξεφύγει από τη θλίψη του, ο Dwight μοιάζει αποφασισμένος να δώσει ένα τέλος με τη δική του απονομή δικαιοσύνης. Δεν ξέρει όμως πως οι πράξεις του θα ανοίξουν ένα νέο κύκλο αίματος.

Το ανεξάρτητης παραγωγής Blue Ruin ακολουθεί τα χνάρια μιας κλασσικής ταινίας εκδίκησης, διανθισμένης όμως με μαύρο χιούμορ, και με ατμόσφαιρα ενός απρόσμενα καλογυρισμένου θρίλλερ Β’ διαλογής. Σκοτεινό και αρκετά σιωπηλό, αναπτύσσει πλοκή ανάλογη των προσδοκιών μας, αρκετά απλοϊκή σε εξέλιξη και ανατροπές, ικανοποιητική όμως σε περιεχόμενο. Ο άγνωστος μέχρι στιγμής Macon Blair στον πρωταγωνιστικό ρόλο μοιάζει τουλάχιστον ιδανικός στην ερμηνεία ενός χαρακτήρα, βασανισμένου από μια απώλεια που ποτέ δεν ξεπέρασε, τον πόνο της οποίας έχει μάθει να καταστέλλει συνεχώς για να μην δημιουργεί προβλήματα.

Η σταδιακή και αυξανόμενη ένταση φτάνει στην κορύφωσή της με μια αρκετά ωμή αναμέτρηση, αφού ο Dwight θέλει μόνο να εκπληρώσει το στόχο του: να λήξει αυτή την ιστορία με κάθε κόστος. Ο Jeremy Saulnier με τη δεύτερη σκηνοθετική δουλειά του μας παρουσιάζει από ρεαλιστική οπτική ένα ψυχολογικό θρίλλερ που, παρά το γεγονός ότι απερρίφθη στο Sundance Film Festival, κατάφερε να αναγνωριστεί από τη Διεθνή Ενωση Κριτικών Κινηματογράφου με το βραβείο Καλύτερης Ταινίας και να αποτελέσει την ευχάριστη έκπληξη της χρονιάς, για το είδος.