Είδος:	Δράμα
Έτος παραγωγής:	2018
Διάρκεια:	100
Χώρα:	Ιρλανδία, Λουξεμβούργο
Σκηνοθεσία:	Lance Daly
Σενάριο:	Eugene O’Brien, Lance Daly, Pierce Ryan, PJ Dillon
Ηθοποιοί:	Barry Keoghan, Freddie Fox, Hugo Weaving, James Frecheville, Jim Broadbent, Moe Dunford, Sarah Greene, Stephen Rea

Γράφει:
Βαθμολογία Cinefreaks:

Ιρλανδία 1847. Μετά από τον πόλεμο του βασιλείου της Βρετανίας στο Αφγανιστάν, ο Martin Feeney γυρνά στο σπίτι του στην Ιρλανδία όπου θα αντικρίσει καταστροφή. Το νερό έχει καταστρέψει τις καλλιέργιες και πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι έχουν χαθεί εξαιτίας της πείνας. Η οικογένεια του Martin, έχει και αυτή επηρεαστεί: η μητέρα του είναι μεταξύ των θυμάτων, ενώ ο αδερφός του είναι καταδικασμένος σε θάνατο από την κατοχική Βρετανική δύναμη.

H προσπάθεια του Martin να μεταναστέψει στην Αμερική με την νύφη του κι τα παιδιά της δεν θα στεφτεί από επιτυχία, ενώ η κατάσταση των συγγενών του και της πατρίδας του σχεδόν του αφαιρεί κάθε διάθεση για την ζωή.  Η απελπισία του θα τον οδηγήσει σε μια μεγάλη βεντέτα ενάντια στην κοινωνική και πολιτική ζωή της Ιρλανδίας, με τους Βρετανούς να επιστρατεύουν τον Hannah, έναν από τους συμπολεμιστές του στο Αφγανιστάν, για να τον σταματήσει.

Μία Ιρλανδική ταινία που μας αφηγείται κάποια άλλη όψη από την καταπίεση των Βρετανών στον Ιρλανδικό πληθυσμό και την ασυδοσία μιας αυτοκρατορίας στο μεγάλο της απόγειο, αλλά και ταυτόχρονα μια ιστορία εκδίκησης και ενός ανθρώπου που παίρνει τον νόμο στα χέρια του, αφού έχει χάσει τα πάντα και τους πάντες. Το Black 47 είναι μια δραματική περιπέτεια εποχής, που είναι ταυτόχρονα μία από τις πιο ανθρωπιστικές ταινίες που είδαμε τελευταία. Τα καρέ των εξουθενωμένων, σχεδόν ετοιμοθάνατων Ιρλανδών, δε λένε να σταματήσουν από την πρώτη μέχρι την τελευταία σκηνή της ταινίας, και όσο μαθαίνουμε για την ιστορία της εποχής και τους αποικιοκρατικούς και εξευτελιστικούς όρους με τους οποίους ζουν οι Ιρλανδοί κάτω από την Βρετανική κατοχή, τόσο πιο πολύ εξοργιζόμαστε και μεις σαν θεατές μαζί με τον Martin, τον πρωταγωνιστή της ταινίας που σε κάποιο σημείο λέει στον Hannah: “Όταν εγώ σκοτώνω είναι δολοφονία, όταν σκοτώνουν οι Βρετανοί είναι πόλεμος.”

Οι καθηλωτικές ερμηνείες των δύο πρωταγωνιστών της ταινίας: Hugo Weaving και James Frecheville που δίνουν ερμηνείες με βάθος και με τα λόγια τους, αλλά κυρίως με το βλέμμα τους και τις εκφράσεις τους. Οι τελευταίοι πλαισιώνονται από φανταστικούς δεύτερους ρόλους που γεμίζουν την ταινία και δίνουν μεγαλύτερο βάθος στο ξεδίπλωμα της κατάστασης της εποχής. Χαρακτηριστικοί είναι οι ρόλοι των Barry Keoghan (γνωστό από τα Dunkirk και The Killing of the Sacred Deer) και του  Stephen Rea που παίζει πλάι στον Weaving από το V for Vendetta.  Εκείνοι θα πούνε με λόγια αυτά που σκέφτονται οι πρωταγωνιστές και το κοινό.

Η ταινία πέρα από τα Αγγλικά χρησιμοποιεί εκτενώς και την Ιρλανδική γλώσσα, η οποία έχει μάλιστα και θέση κλειδί στην πλοκή της ταινίας. Τέλος τα γραφικά της ταινίας ίσως να μπορούσαν να είναι καλύτερα, στις απεικονίσεις  οικισμών και κάποιων τοπίων, σίγουρα όμως προσθέτουν μια χειροποίητη ματιά που δεν θα ενοχλήσει τους περισσότερους.