Γαλλία 1879.Η Φελίσια είναι ένα ορφανό κορίτσι από τη Βρετάνη που λατρεύει το χορό. Όνειρο της είναι μια μέρα να γίνει να γίνει πρίμα μπαλαρίνα στην Όπερα του Παρισιού. Δεν είναι κάποιο παιδί-θαύμα, ωστόσο είναι αποφασισμένη να παλέψει για να γίνει καλύτερη και να ξεπεράσει κάθε εμπόδιο προκειμένου να κάνει το όνειρο της πραγματικότητα. Άλλωστε όπως είχε πει και η χορογράφος Μάρθα Γκραχαμ: «Οι μεγάλοι χορευτές δεν είναι μεγάλοι εξαιτίας της τεχνικής τους. Είναι μεγάλοι εξαιτίας του πάθους τους.»

Έτσι λοιπόν, μαζί με το καλύτερο της φίλο το Βίκτορ, που ονειρεύεται να γίνει εφευρέτης, αποφασίζουν να το σκάσουν από το ορφανοτροφείο και να πάνε στο Παρίσι, την πόλη του φωτός ,πόλη του έρωτα, εκεί που όλα είναι δυνατά!

Υπέροχα πλάνα και καλοσχεδιασμένο animation ταξιδεύoυν μικρούς και μεγάλους  στο Παρίσι το 19^ου αιώνα, μια εποχή που η πόλη μοιάζει πράγματι μαγική. Όσο αναφορά το μπαλέτο, εκτός του ότι η μουσική της ταινίας είναι ονειρική, τις χορευτικές κινήσεις της Φελίσια ενσάρκωσαν δύο πραγματικοί χορευτές  της Παριζιάνικης Όπερας: η Ορελί Ντιπόν και ο Ζερεμί Μπελινγκάρ. Το γεγονός αυτό έπαιξε κομβικό ρόλο στο αποτέλεσμα της ταινίας καθώς είναι η φύση του χορευτή τέτοια που ο κύριος στόχος του είναι  να ξεπερνά τον ίδιο του τον εαυτό! Οι χορογραφίες γίνονται  ακόμα πιο υποβλητικές αν τις δει κανείς σε 3D.

«Το μέλλον ανήκει σε αυτούς που πιστεύουν στην  ομορφιά των ονείρων τους» Η διάσημη ατάκα του Ρούσβελτ συνοψίζει το μήνυμα  της ταινίας. Όπως το footloose,το «Γεννημένος χορευτής» και τα «Step up» η ταινία έρχεται να μιλήσει στις καρδιές των παιδιών και να διδάξει, πως μπορεί κανείς να καταφέρει ό,τι θελήσει αρκεί, να παλέψει για αυτό και να πιστέψει στον εαυτό του!