Μετά τα γεγονότα του «Civil War» στα οποία ο Ant-Man είχε παίξει έναν μικρό ρόλο, ο Στίβεν Λανγκ (ο άνθρωπος δηλαδή πίσω από τη μάσκα του Ant-Man) βρίσκεται σε αυστηρό κατ’ οίκον περιορισμό με το FBI να τον επιτηρεί. Μια καινούρια αποστολή όμως προκύπτει, καθώς ο μέντορας του Ant-Man, δόκτορας Πιμ και η κόρη του, δηλαδή η Wasp, τον βγάζουν από το σπίτι προκειμένου να συμμετάσχει μαζί τους σε αυτή.

Αυτός είναι ο τρόπος που η Marvel λύνει την απορία: «Τι έκανε ο Ant-Man κατά τη διάρκεια των γεγονότων του Infinity War;». Η απάντηση είναι ότι ως ξεδιάντροπα δευτεροκλασάτος χαρακτήρας συμμετείχε σε μια δευτεροκλασάτη περιπέτεια που συντελούνταν ταυτόχρονα με την bigger than life -κυριολεκτικά- περιπέτεια των Avengers κόντρα στον Thanos.

Και με αυτόν τον τρόπο η τσαπατσουλιά σε επίπεδο συνοχής συνεχίζει να χαρακτηρίζει το σύμπαν της Marvel, η οποία επιχειρεί να μας πείσει πως μια τρολ και ανάλαφρη ταινία όπως αυτό τo sequel του Ant-Man μπορεί να συνυπάρχει στο ίδιο περιβάλλον με το «Infinity War». Το καταλαβαίνουμε: η Marvel πρέπει να γυρίζει διαφορετικού τύπου ταινίες για να μην βαριέται ο κόσμος από τη συνεχόμενη επανάληψη αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι έχουμε να κάνουμε με ένα σύμπαν που καταλήγει να διέπεται από άπειρες αναντιστοιχίες.

Αυτό φυσικά είναι το λιγότερο όσον αφορά το «Ant-Man and the Wasp», το οποίο θα ήθελε πολύ το περιφερειακό πρόβλημα της κακής σύνδεσής του με το υπόλοιπο σύμπαν να είναι και το μοναδικό. Δυστυχώς για το ίδιο ωστόσο έχει και άλλα προβλήματα, πολύ πιο ενταγμένα και δομικά. Το βασικό του πρόβλημα είναι πως πρόκειται για μια κακή ταινία.

Αν και η σεναριακή ιδεά καθώς και ορισμένοι χαρακτήρες θα μπορούσαν να βγάλουν μια ενδιαφέρουσα περιπέτεια σε κάποια άλλα δημιουργικά χέρια, υπό την αιγίδα της Marvel αυτή η προοπτική πάει περίπατο. Διότι η Marvel δεν ενδιαφέρεται ούτε ελάχιστα για τον Ant-Man, δεν νοιάζεται να του δώσει μια στοιβαρότητα και ένα βάθος που θα υπερβαίνει τον συμπληρωματικό του ρόλο μέσα στο σύμπαν.

Όπως και η πρώτη του ταινία έτσι και αυτή υπάρχει απλά για να καλύπτει τα κενά ανάμεσα στα κομβικά σημεία του σύμπαντός της. Κοινώς, ο Ant-Man υπάρχει για να έχει κάτι να ασχολείται το κοινό τώρα που είδε το «Infinity War» και να μην βαρεθεί περιμένοντας το «Avengers 4».

Και κάπως έτσι μια αδιάφορη και διεκπαιρεωτική ταινία επεκτείνει λίγο παραπάνω το κινηματογραφικό σύμπαν της Marvel. Μια ταινία που δεν αποτυγχάνει απλά να γίνει ενδιαφέρουσα αλλά κάτι πολύ χειρότερο: επιλέγει συνειδητά να είναι αδιάφορη. Υπάρχει απλά για να λέει η Marvel πως οι ταινίες της είναι 20 και πως οι χαρακτήρες της είναι μπόλικοι. Κανένα άλλο ρόλο δεν εξυπηρετεί ο Ant-Man σε αυτό το franchise…