Ρόι Άντερσον, ο Σουηδός μάστορας του σουρεαλισμού που μας έχει χαρίσει Εξαιρετικές ταινίες , όπως το “Ένα περιστέρι έκατσε σε ένα κλαδί….” και τα “Τραγούδια από τον δεύτερο όροφο”, κέρδισε το βραβείο καλύτερης σκηνοθεσίας στο φεστιβάλ Βενετίας 2019 “, και για άλλη μια φορά κέρδισε τις καρδιές των κριτικών.

Επιχειρεί για άλλη μια φορά να μιλήσει για τα μυστήρια της ανθρώπινης ύπαρξης, πάντα με το χαρακτηριστικό στυλ στο οποίο μας έχει συνηθίσει.

Ένας στοχασμός πάνω στην ανθρώπινη ζωή, σε όλη της την ομορφιά και τη σκληρότητα, το μεγαλείο της αλλά και τα κλισέ της. Περιπλανιόμαστε, μέσα σε μια ονειρική ατμόσφαιρα, με οδηγό έναν αφηγητή που θυμίζει τη Σεχραζάτ από τις ‘Χίλιες και Μία Νύχτες΄. Ασήμαντες στιγμές παίρνουν τη σημασία που κανονικά αρμόζει σε ιστορικά γεγονότα: ένα ζευγάρι ίπταται πάνω από την Κολωνία εν καιρώ πολέμου. Στον δρόμο προς ένα πάρτι γενεθλίων, ένας πατέρας σταματά μέσα στη βροχή για να δέσει τα κορδόνια της κόρης του. Έφηβα κορίτσια χορεύουν έξω από ένα καφέ. Ένας ηττημένος στρατός κατευθύνεται προς ένα στρατόπεδο αιχμαλώτων πολέμου. Ένας συνδυασμός ωδής και θρήνου, ο Ροι Αντερσον ” παρουσιάζει ένα καλειδοσκόπιο όλων όσων είναι παντοτινά ανθρώπινα, μια ατελείωτη ιστορία της ευάλωτης φύσης της ύπαρξης.” Ακόμη ένα κινηματογραφικό ποίημα