Μία από τις μεγάλες εκπλήξεις του “Blade Runner 2049” ήταν μια μοναδική CG αναπαράσταση της ρέπλικας Ρέιτσελ, που ερμηνεύεται από την Sean Young στην αρχική ταινία. Η δίλεπτη σεκάνς φέρνει μια συναισθηματική επανένωση με τον Ντέκαρντ του Harrison Ford, που απαιτούσε τεχνική δεξιοτεχνία και λεπτή ερμηνεία. Αυτό το σημαντικό βήμα για την ψηφιακή ανθρώπινη αναπαράσταση θα πρέπει να επιβραβευθεί με υποψηφιότητα για το Όσκαρ οπτικών εφέ.

Η σωσίας Loren Peta έπαιξε τη νεαρή Ρέιτσελ (με κοστούμι, μακιγιάζ και σημαδεμένο πρόσωπο) και εμφανίστηκε στο γύρισμα με τον Ford και τον Jared Leto (στον ρόλο του κατασκευαστή ρέπλικων, Γουάλας). Σκηνοθετήθηκε από τον Denis Villeneuve, παρουσία της Sean Young σαν σημείο αναφοράς. Ο στόχος ήταν να συγχωνευθούν οι δύο σε μια τέλεια ρέπλικα.

“Ο Denis ήθελε πολύ την απόδοση της Loren, αλλά μέρος του σχεδίου μας ήταν να κάνουμε μια συγχώνευση της Loren και της Sean”, δήλωσε ο επικεφαλής οπτικών εφέ, John Nelson (“Μονομάχος”). “Έτσι, ένα Σάββατο [στη Βουδαπέστη], φέραμε τη Sean και τη Loren χρησιμοποιώντας το σύστημα λήψης προσώπου DI4D PRO, κι εκείνες είπαν τις ατάκες τους”.

Στο βραβευμένο με Όσκαρ MPC (“Το βιβλίο της ζούγκλας”) ανατέθηκε το animation της 20χρονης Ρέιτσελ. Αφού έλαβε τη σάρωση του κεφαλιού της Young, αυτή η αναφορά χρησιμοποιήθηκε για να μοντελοποιήσει ένα ανατομικά σωστό τρισδιάστατο κρανίο. Το ψηφιακό γλυπτό έδωσε μια σαφή ιδέα για τις αναλογίες του κεφαλιού της, συμπεριλαμβανομένης της γέφυρας της μύτης, των ζυγωματικών και της γραμμής των γνάθων.

“Κάναμε γυρίσματα και με τις δύο ηθοποιούς σε ένα ελεγχόμενο περιβάλλον λήψης προσώπου, αλλά τελικά, εφόσον θέλαμε να πούμε την ιστορία με λεπτές αλλαγές, καταλήξαμε στο hand-animation”, δήλωσε ο επικεφαλής οπτικών εφέ, Richard Clegg .

Στη συνέχεια το κρανίο ευθυγραμμίστηκε με φωτογραφίες και σκηνές από το αρχικό “Blade Runner” για να δημιουργηθεί μια ίδια αντιστοιχία. Τα μαλλιά, τα φρύδια, οι βλεφαρίδες και οι χρωματιστές υφές επεξεργάστηκαν μαζί με τα σημαντικά σημεία του προσώπου και τις υφές του δέρματος, με ακρίβεια χιλιοστού.

Μετά ξεκίνησε η πραγματικά σκληρή δουλειά. “Περίπου τέσσερις εβδομάδες πριν από το τέλος της παραγωγής, αποφάσισαν να προσθέσουν σκηνές της Ρέιτσελ από το αρχικό Blade Runner, πράγμα που έβαλε τον πήχη πολύ ψηλά”, δήλωσε ο John Nelson. “Πρακτικά, δουλέψαμε πάνω σε κάθε κίνηση της Sean από την πρώτη ταινία και τα προσθέσαμε όλα. Όπως, για παράδειγμα, όταν χαμογελάει άσχημα και κουνιέται λίγο το κεφάλι”.

Ωστόσο, ο Villeneuve ήθελε έναν “τρισδιάστατο” χαρακτήρα για τη νέα ρεπλίκα, όταν συναντά τον Ντέκαρντ. Πρώτα δείχνει εμπιστοσύνη και στη συνέχεια λαχτάρα, πριν αισθανθεί ότι απορρίπτεται, καθώς συνειδητοποιεί πως δεν είναι αρκετή.

Αλλά επειδή η απόδοση του animation ήταν κατώτερη της όμορφης κινηματογραφίας του Roger Deakins, η ομάδα οπτικών εφέ πραγματοποίησε μια δοκιμή για να καλύψει τα κενά. “Έπρεπε να το κάνουμε σωστά και ο μόνος τρόπος ήταν να το βάλουμε δίπλα στο αρχικό”, δήλωσε ο Clegg. “Πήραμε τρεις λήψεις από την αρχική ταινία, με ελάχιστη κίνηση προσώπου, κλείσιμο ματιών, και κινήσεις φρυδιών. Τις παρακολουθήσαμε και δημιουργήσαμε ψηφιακές εκδοχές τους”.

Ο Nelson πρόσθεσε: “Σε κάθε λήψη αντικαταστήσαμε την αρχική Ρέιτσελ και ήταν δύσκολο για τον Denis και τους παραγωγούς να καταλάβουν ότι ήταν μοντέλο CG. Όλοι συμφωνήσαμε ότι το μοντέλο ταιριάζει, αλλά χρειαζόμασταν και πάλι τα σωστά συναισθήματα”.

Συνεπώς, συνέχισαν να επιστρέφουν στην αρχική ερμηνεία της Young και να την μιμούνται μέχρις ότου η ομάδα animation να την πετύχει άψογα. “Η γιγάντια ακτίνα φωτός στην οροφή, που κινούνταν συνεχώς, ήταν δύσκολο να ληφθεί”, είπε ο Clegg. “Αλλά νομίζω ότι βοήθησε επίσης, διότι, καθώς το φως κινήθηκε πάνω στο πρόσωπό της, έχεις πραγματικά μια αίσθηση του συναισθήματος που την διαπερνά”.