Η κινηματογραφική διάσταση της Diamanda Galás

Αφιερώματα, Πρόσωπα | 4-5-2017 |
Στις 20 του μηνός πρόκειται να επισκεφτεί τη χώρα μας μια από τις πλέον σπουδαίες μορφές του διεθνούς avant garde μουσικού στερεώματος. Πρόκειται, φυσικά, για την ελληνικής καταγωγής τραγουδίστρια/πιανίστρια Diamanda Galás, η οποία επανέρχεται με έναν διπλό νέο δίσκο, ο οποίος αποδεικνύεται όσο στοιχειωτικός θα περίμενε κανείς.
Για όσους δεν τη γνωρίζουν, η Diamanda Galás γεννήθηκε στο San Diego της California το 1955 από Έλληνες ορθόδοξους γονείς. Η μετακόμισή της στην Ευρώπη ήταν αυτή που της έφερε την αναγνώριση, καθώς με τους δύο πρώτους της δίσκους, The Litanies Of Satan και Diamanda Galás κατάφερε να ανοιχτεί σε ένα ακροατήριο το οποίο ταυτιζόταν με το σκοτάδι και την θεατρικά απόκοσμη φωνή της, η οποία άλλοτε κυμαίνεται σε μπάσους τόνους με έντονες αναφορές στα blues, άλλοτε ωρύεται ως άλλη μαινάδα, αλλά ποτέ δεν αφήνει αναξιοποίητες τις 5,5 οκτάβες με τις οποίες την προίκισε η φύση.
Πρόκειται επίσης για ένα άτομο το οποίο διακρίνεται για τους κοινωνικούς του προβληματισμούς. Η τριλογία της, The Masque of The Red Death, η οποία απαρτίζεται από τους δίσκους The Divine Punishment, Saint of the Pit και You Must Be Certain of the Devil, αφορά στα βάσανα των ανθρώπων που πάσχουν από τον ιό του AIDS, ενώ ο διπλός live δίσκος της, Defixiones: Will And Testament, αφορά στα θύματα των διαφόρων γενοκτονιών που προκλήθηκαν από τους Τούρκους, όπως την ελληνική, την αρμένικη και την ασσυριακή. Έχει συνεργαστεί, επίσης με πειραματικούς μουσικούς-μεγαθήρια όπως ο Γιάννης Ξενάκης και ο John Zorn, ενώ έχει κυκλοφορήσει τον δίσκο The Sporting Life σε συνεργασία με τον John Paul Jones των Led Zeppelin.
Αυτό που δε γνωρίζουν πολλοί είναι πως η Galas έχει συνεισφέρει και στον κινηματογράφο. Βλέπετε, προτού ο Mike Patton (Faith No More, Mr Bungle, Fantomas κλπ) αρχίσει να υποδύεται τις φωνές των τεράτων σε ταινίες όπως το I Am Legend, η Galás ήδη είχε συνδράμει κατά παρόμοιο τρόπο σε διάφορες ταινίες. Στην ταινία The Serpent And The Rainbow του Wes Craven, οι φωνές των νεκρών ανήκουν σε αυτή. Η Galás επίσης ευθύνεται για τις φωνές των θηλυκών βαμπίρ στον Δράκουλα του Francis Ford Coppola, όπως επίσης και για διάφορους φωνητικούς αυτοσχεδιασμούς στο απαράδεκτο κατά τα λοιπά Ring 2 του 2005. Ο πιο πρόσφατος δανεισμός της φωνής της για χάρη της κινηματογραφικής ατμόσφαιρας έγινε το 2013 στο Κάλεσμα του James Wan.
Δεν είναι λίγες, επιπλέον, οι φορές που κομμάτια της έχουν συμπεριληφθεί σε soundtracks ταινιών και ντοκιμαντέρ. Στους τίτλους τέλους του Lord Of Illusions του Clive Barker η Galas διασκευάζει το Dancing In The Dark των Howard Dietz και Arthur Schwartz. Δύο κομμάτια της από την τριλογία του Masque Of The Red Death, το Le Treizième Revient και το Exeloume ακούγονται στο The Last Of England του Derek Jarman, ενώ ως πιο αξιοσημείωτη μουσική συνεισφορά της ίσως είναι στο Natural Born Killers του Oliver Stone, όπου ακούγονται αποσπάσματα από τα I Put a Spell on You, Vena Cava, The Lord is My Shepherd και Judgement Day. Η πιο πρόσφατη χρήση της μουσικής της λαμβάνει χώρα στο ντοκιμαντέρ της Ζωής Μαυρουδή σχετικά με τη διαπόμπευση των οροθετικών γυναικών, όπου χρησιμοποιείται ταιριαστά το Free Among The Dead.
Τέλος, αξιοσημείωτη είναι η πειραματική ταινία Schrei 27, βασισμένη στο Schrei X, ένα ραδιοφωνικό avant garde κομμάτι το οποίο ακούστηκε το 1994. Σε συνεργασία με τον Ιταλό σκηνοθέτη Davide Pepe, πρόσφεραν μια αδυσώπητη ιστορία ενός σώματος το οποίο βασανίζεται σε κάποιες φανταστικές ιατρικές εγκαταστάσεις.