Η δεύτερη ημέρα στο Φεστιβάλ των Καννών μας επιφύλασσε καλύτερο καιρό, καλύτερες ταινίες – ανάμεσα τους και το πολυαναμένομενο Money Monster δια χειρός Jodie Foster με τον George Clooney, την Julia Roberts και τον Jack O’Connell, δύο ταινίες στο διαγωνιστικό με την μία να ξεχωρίζει και να προκαλεί πολλά WTF με το περιεχόμενό της, ενώ είχαμε και την έναρξη του Ένα Κάποιο Βλέμμα, αλλά και των άλλων παράλληλων προγραμμάτων, καθώς και Ελληνικό Άρωμα με την νέα ταινία του Θάνου Αναστόπουλου να κάνει πρεμιέρα.

Όλα όσα μεταφέρει το Cinefreaks.gr από τις Κάννες σε μία σελίδα

Ας ξεκινήσουμε από τις δύο ταινίες του διαγωνιστικού που έκαναν πρεμιέρα χτες.

Πρώτη ταινία λοιπόν για το διαγωνιστικό ήταν το Rester Vertical ή Staying Vertical, μία τουλάχιστον περίεργη ταινία από τον σκηνοθέτη του Stranger by the Lake (Queer Φοίνικας, Βραβείο Σκηνοθεσίας – Ένα Κάποιο Βλέμμα), Alain Guiraudie. Η ταινία επικεντρώνεται στον Leo, έναν κινηματογραφιστή που ψάχνει στην Νότια Γαλλία για έμπνευση αλλά και για μέρη για να γυρίσει την νέα του ταινία, όντας παράλληλα σε ένα ταξίδι αναζήτησης λύκων, που δεν έχει δει ποτέ στην ζωή του. Μέσα στο ταξίδι του θα γνωρίσει και θα αναπτύξει σχέση με την Marie, μια ανοιχτόμυαλη και δυναμική βοσκό.

Εννιά μήνες αργότερα η Marie θα γεννήσει το παιδί τους. Πάσχοντας από επιλόχειο κατάθλιψη και με έλλειψη πίστης στον Leo, που πηγαινοέρχεται χωρίς να της δίνει λογαριασμό, αποφασίζει να εγκαταλείψει αυτόν και το παιδί τους, με τον Leo να βρίσκεται πλέον μόνος του με ένα παιδί που πρέπει να φροντίσει. Αν και δεν είναι εύκολο, ο Leo φαίνεται να το απολαμβάνει, ενώ συνεχίζει να ψάχνει για έμπνευση για την νέα του ταινία. Από και και πέρα η ταινία έχει ένα σωρό αλλόκοτες σκηνές και καταστάσεις που άλλες φορές βγάζουν νόημα και άλλες όχι, με ένα αποτέλεσμα που είτε αρέσει είτε δεν αρέσει, είναι σίγουρα πρωτότυπο και γεμάτο στιγμές που ο θεατής μένει με ανοιχτό το στόμα. Δείτε την αναλυτική κριτική μας για το Rester Vertical.

Δεύτερη ταινία για το διαγωνιστικό που έκανε χτες πρεμιέρα ήταν το Sieranevada, του Christi Puiu από την Ρουμανία.

Τρεις μέρες έχουν περάσει από την επίθεση στο Charlie Hebdo στο Παρίσι και σαράντα μέρες από τον θάνατο του πατέρα του Lary, ενός γιατρού στα σαράντα του, που ετοιμάζεται να περάσει το Σάββατο του στην οικογενειακή συγκέντρωση – μνημόσυνο του πατέρα του. Εκεί θα συναντήσει όλους τους συγγενείς του και φίλους του πατέρα του, με την μέρα όμως να μην εξελίσσεται όπως θα περίμενε, τον παπά που έχει αναλάβει το μνημόσυνο να αργεί, το τραπέζι του φαγητού να μη λέει να στρωθεί και τα μέλη της οικογένειας να μαλώνουν για κάθε είδους θέματα, από πολιτικά και θρησκευτικά μέχρι προσωπικά και θεωρίες συνωμοσίας. Ένα δείπνο που αργεί τρεις ώρες και μοιάζει απίστευτα με Ελληνικό, τι κι αν δεν είναι, και μας εξιστορεί πολλά για την σύγχρονη Ρουμανική κοινωνία και οικογένεια.

Η κριτική μας για το Sieranevada.

Εκτός συναγωνισμού προβλήθηκε το Money Monster.

Στο οικονομικό και κοινωνικό θρίλερ της Judie Foster θα δούμε τους Clooney και Roberts να ενώνουν τις δυνάμεις τους με τον πιο ανερχόμενο ηθοποιό αυτή τη στιγμή, τον Jack O’Connell. Στην ταινία ο George Clooney υποδύεται τον Lee Gates, έναν οικονομικό αναλυτή σε μία τηλεοπτική εκπομπή –  φτηνιάρικο show για την οικονομία. Ο Gates, προωθεί μετοχές σε αδαείς χρηματιστές ή επενδυτές μέσα από την εκπομπή. Μία επένδυση, για την οποία έχει πει ότι είναι πιο ασφαλής από τραπεζικό λογαριασμό, θα καταρρεύσει και συνολικά 800 εκατομμύρια θα χαθούν. Ένας εκνευρισμένος επενδυτής, που τον υποδύεται ο Jack O’Connell (Unbroken, 71) θα έρθει στο στούντιο, αφότου έχει χάσει όλες τις οικονομίες του στην “σίγουρη” επένδυση. Θα πάρει όμηρο τον Gates ζητώντας απαντήσεις από τον “ειδικό” και ένα ατέλειωτο κυνήγι της αλήθειας μαζί σε μια καθηλωτική υπόθεση ομηρείας θα αρχίσει σε live μετάδοση από την τηλεόραση.

Δείτε την κριτική μας για το Money Monster

Στην συνέντευξη τύπου της ταινίας που ακολούθησε, έγινε το αδιαχώρητο από τους δημοσιογράφους και το κυρίαρχο θέμα δεν ήταν άλλο από τον Donald Trump και τις επερχόμενες Αμερικάνικες εκλογές.

Δείτε τα σημαντικότερα τις συνέντευξης τύπου: Money Monster – Συνέντευξη τύπου: Οι Αμερικάνικες εκλογές μονοπώλησαν το ενδιαφέρον

Σήμερα είδαμε και την πρώτη ταινία με ελληνικό άρωμα, το ντοκιμαντέρ Η Τελευταία Παραλία από τους Θάνο Αναστόπουλο και Davide Del Degan, το οποίο αποτελεί μια ενδιαφέρουσα καταγραφή της ανθρώπινης φύσης με “σκηνικό” την παραλία Pedocin στην Τεργέστη, όπου ένας τοίχος χωρίζει τους λουόμενους σε άνδρες και γυναίκες. Πρόκειται για μια ταινία, που αναδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι άλλες φορές “γκρεμίζουμε” κι άλλες φορές “χτίζουμε” νοητούς τοίχους ανάμεσα μας, κάτι εξαιρετικά επίκαιρο στην εποχή μας.

Διαβάστε την κριτική μας για την ταινία Η Τελευταία Παραλία

Χτες, δεύτερη μέρα του Φεστιβάλ άνοιξε και το Ένα Κάποιο Βλέμμα, το δεύτερο στην τάξη διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ. Ο Thierry Fremaux παρουσίασε τις ταινίες του τμήματος και παρακίνησε την επιτροπή και τον σκηνοθέτη της ταινίας έναρξης να μιλήσουν στις γλώσσες τους, με Ισπανικά, Γερμανικά και Αραβικά να ακούγονται στην παρουσίαση και με κανέναν να μη καταλαβαίνει τι λένε… Σύνηθες είναι βέβαια όλες αυτές οι παρουσιάσεις να γίνονται στα Γαλλικά.

H ταινία έναρξης που ακολούθησε της παρουσίασης ήταν το Clash, από την Αίγυπτο.

H Αραβική άνοιξη ήταν ένα από τα γεγονότα που σημάδεψαν την Αίγυπτο. Μετά όμως από την πτώση του Μουμπάρακ το 2011, ο στρατός και στη συνέχεια το κόμμα της Μουσουλμανικής αδερφότητας κυριάρχησαν με την χώρα να ταλανίζεται. Η ταινία Clash ασχολείται με τις νέες ταραχές που έζησε η χώρα τον Ιούλιο του 2013, όταν ο νέος πρόεδρος Mohamed Morsi που ανήκε στην Αδερφότητα, εκδιώχτηκε από τον στρατό σε μία ανεπίσημη και ιδιόρρυθμη χούντα. Οι δρόμοι των πόλεων της Αιγύπτου γέμισαν για άλλη μια φορά με διαδηλωτές, άλλου υπέρ της αδελφότητας και ενάντια στην επέμβαση στρατού και αστυνομίας και άλλου ενάντια στο ισλαμικό κόμμα.

Μια τέτοια μέρα διαδηλώσεων τον Ιούλιο του 2013 θα παρακολουθήσουμε στην ταινία, με το μεγαλύτερο μέρος της, να διαδραματίζεται σε μία κλούβα της αστυνομίας με διαδηλωτές και από τα δύο στρατόπεδα να είναι αντιμέτωποι αφού έχουν συλληφθεί από την αστυνομία. Διαφωνίες επί διαφωνιών, τσακωμοί, προπηλακισμοί και άλλα τέτοια όμορφα θα δώσουν γρήγορα την θέση τους στις φυσικές ανάγκες, καθώς οι κρατούμενοι θα πρέπει να μείνουν κλεισμένοι στην κλούβα μέχρι να αδειάσει κάποια από τις φυλακές. Η υψηλή θερμοκρασία και η έλλειψη νερού και τουαλέτας, κάνει το περιβάλλον ανυπόφορο, την ίδια ώρα που στην πόλη επικρατεί το απόλυτο χάος, με αστυνομικούς έξω από την κλούβα να μάχονται με τα δύο στρατόπεδα και με τα δακρυγόνα να πέφτουν βροχή και να κάνουν την κατάσταση ακόμα χειρότερη. Αν και περιμέναμε αρκετά από την ταινία, τελικά αυτή περιορίστηκε σε μια απλή αναφορά στην κοινωνία της Αιγύπτου, χωρίς μεγάλες εκπλήξεις.

Δείτε την κριτική μας για το Clash.

Τέλος για το Δεκαπενθήμαρο των σκηνοθετών που επίσης άνοιξε χτες είδαμε το Sweet Dreams του Marco Bellocchio. Στην ταινία παρατηρούμε την άρνηση του Massimo να αποδεχθεί την απώλεια της μητέρας του ακόμα και ως ενήλικος, σε μια ιδιαίτερη έκφραση της αγάπης του προς το πρόσωπο της. Βασισμένη στο βιβλίο Massimo Gramellini, η ταινία μας παρουσιάζει τρεις διαφορετικές φάσεις της ζωής του κεντρικού χαρακτήρα, τον οποίο (ως ενήλικο) υποδύεται ο ο Valerio Mastandrea, ενώ στο πλευρό του βλέπουμε την υποψήφια για Όσκαρ, για το The Artist, Bérénice Bejo.

Διαβάστε την κριτική μας για το Sweet Dreams

Θυμηθείτε τι γράψαμε για την 1η ημέρα του φεστιβάλ