Την προηγούμενη εβδομάδα ξεκινήσαμε ένα αφιέρωμα στα 10 καλύτερα κατά τη γνώμη μας αυθεντικά soundtrack της χρονιάς που πέρασε, παραθέτοντας σας τα πρώτα πέντε, από το νούμερο 10 μέχρι το 6. Παρακάτω ακολουθεί η συνέχεια αυτού του top 10 με τα πέντε κορυφαία του 2015.

5. ANOMALISA

Ο Carter Burwell είχε μια αρκετά καλή χρονιά, αφού συνέθεσε τα μουσικά θέματα δύο ταινιών που έχουν προταθεί για Oscar: το Carol και το Anomalisa. Παρόλο που εκείνο του Carol είναι πολύ καλό, δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτό το υπέροχο soundtrack που κατάφερε να συνθέσει για την animated ταινία του Charlie Kauffman, το Anomalisa.

Πρέπει να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο μουσικό θέμα έχει ένα τραγικό τόνο, που όμως ταιριάζει τέλεια στην επίσης τραγική ιστορία της ταινίας, που επικεντρώνεται στη βασική επιθυμία του ανθρώπου να αγαπά. Το θέμα του Burwell σε τυλίγει σαν μια ζεστή κουβέρτα και αρνείται να σε αφήσει μέχρι να καταφέρεις να εμπεδώσεις  όλα αυτά τα συναισθήματα που θέλει να σε κάνει να νιώσεις η ταινία του Kauffman.

Η σύνθεση του Burwell δεν είναι επιφανειακή, θυμίζοντας σου απλά ότι είναι εκεί, αλλά αντιθέτως σε οδηγεί σε ένα συναισθηματικό ταξίδι, δίνοντας μια κρυφή υπόσχεση πώς ότι και αν συμβαίνει στην οθόνη στο τέλος όλα θα πάνε καλά.

Δεν είναι όμως πάντοτε τραγικό. Υπάρχουν και όμορφες στιγμές που προέρχονται από τη φαντασία του Kauffman για τους χαρακτήρες του, εκείνου του είδους η ομορφιά του τι μπορεί να συμβεί όταν δύο άνθρωποι επιτέλους βρίσκονται μεταξύ τους και φέρνουν φως ο ένας στη ζωή του άλλου. Το Anomalisa είναι από τις πιο ιδιαίτερες ταινίες της χρονιάς και το soundtrack που τη συνοδεύει σίγουρα δεν αποτελεί εξαίρεση.

Καλύτερο κομμάτι: Lisa in his Room

4. STAR WARS: THE FORCE AWAKENS

Είναι αδύνατον να σκεφτεί κανείς μια ταινία Star Wars και να μην ακούσει τη μουσική του John Williams να παίζει στο κεφάλι του. ο Williams έχει εμπνεύσει μουσικά θέματα ταινιών για δεκαετίες με τις συνθέσεις του για τα πρώτα Star Wars και φαίνεται ότι θα το ξανακάνει με το The Force Awakens.

Ο Williams καταφέρνει να φέρει πίσω την μαγεία των προηγούμενων ταινιών και να ίσως να ξεπεράσει τον εαυτό του, χρησιμοποιώντας νέες τεχνολογίες και καινούρια μουσικά trends για να δημιουργήσει ένα ακόμα μεγαλύτερο soundtrack απ’ ότι έχουμε ακούσει ως τώρα.

Επίσης το νέο μουσικό θέμα είναι πολύ πιο ώριμο από το αρχικό. Υπάρχει η αίσθηση της εξέλιξης της σειράς και της πιο εμπεριστατωμένης κατανόησης του τι χρειάζεται το franchise.

Το πιο σημαντικό και εντυπωσιακό κομμάτι του καινούριου θέματος ωστόσο είναι αυτό το συναίσθημα που νιώθει κανείς στο στήθος του, όταν το ακούει από τα ηχεία της κινηματογραφικής αίθουσας για πρώτη φορά. Αμέσως σε κάνει να νιώσεις ότι επιστρέφεις σε ένα γνώριμο και οικείο μέρος πλημμυρισμένος από ένα αίσθημα ασφάλειας.

Καλύτερο κομμάτι: Rey’s Theme

https://www.youtube.com/watch?v=nTmP0iBQUkA

3. EX MACHINA

Μία από τις καλύτερες ταινίες φέτος είχε και ένα από τα πιο περίεργα μουσικά θέματα. Δημιούργημα των Geoff Barrow και Ben Salisbury που κάποιοι θα τους γνωρίζουν ως μέλη των Portishead, το soundtrack αυτό έχει έναν σχεδόν σεξουαλικό τόνο, κρυμμένο πίσω από μια κουρτίνα ανατριχιαστικών ηλεκτρονικών beat.

Το μουσικό θέμα του Ex Machina πηγαίνει μπρος πίσω, από το να ακούγεται σαν ένα συγκρότημα που ανοίγει μια rave βραδιά σε ένα underground κλαμπ, στο να θυμίζει κάτι σαν νανούρισμα, κάνοντας το όλο αυτό χωρίς να χάνεται ο ρυθμός. Βγάζει νόημα με τον τρόπο που εξελίσσεται η ταινία, και της ταιριάζει τέλεια βήμα προς βήμα.

Μικρότερο από τα περισσότερα θέματα, φτάνοντας με τα βίας τα 50 λεπτά, τα κομμάτια του φαίνεται να έχουν μια πολύ πιο προσεκτικά μελετημένη σύνδεση μεταξύ τους σε σχέση με άλλα soundtrack. Αλλά είναι αυτή η συγκεκριμένη προσοχή στο να δημιουργήσουν την τέλεια μουσική εμπειρία για τους θεατές μιας ταινίας που αποδεικνύει πόσο καλοί είναι ο Barrow και ο Salisbury σε αυτό που κάνουν.

Αντί να το παρακάνει με γρήγορα μονόλεπτα hit που θα έμοιαζαν εκτός τόπου στο μινιμαλιστικό χαρακτήρα της ταινίας, η μουσική αντανακλά ιδανικά την οπτική αισθητική και το στυλ αφήγησης.

Καλύτερο κομμάτι: Out

https://www.youtube.com/watch?v=fiQQdq5ip-Y

2. THE HATEFUL EIGHT

Ο Quentin Tarantino έχει δουλέψει με τον ίδιο συνθέτη για χρόνια, και δεν υπάρχει αμφιβολία γιατί. Ο Ennio Morricone δεν είναι μόνο ένας από τους καλύτερους κινηματογραφικούς συνθέτες όλων των εποχών, αλλά επίσης καταλαβαίνει ακριβώς τι ψάχνει σε μια ταινία ο Tarantino.

O Morricone το έκανε παλιότερα με το Django Unchained και το ξανακάνει τώρα με το Hateful Eight, δημιουργώντας μια ολόκληρη ιστορία που υπάρχει ως κάτι τελείως ξεχωριστό από την ταινία αυτή κάθε αυτή. Αλλά αν και καταφέρνει να έχει μια ξεχωριστή ύπαρξη, όσο δυνατό και ας είναι σαν μουσικό θέμα, δεν υπονομεύει το οπτικό θέαμα του Tarantino. Αντιθέτως, οι δυο τους συνεργάζονται άψογα στο να δημιουργήσουν ένα είδος κινηματογραφικής εμπειρίας που οι φαν του Tarantino λατρεύουν.

Το καλύτερο κομμάτι του soundtrack των Μισητών Οκτώ είναι το ότι ο Morricone δεν το παίρνει πάρα πολύ στα σοβαρά. Υπάρχουν στιγμές που είναι τόσο αστείο, που μοιάζει σαν μια καρικατούρα ενός Western θέματος που θα ακουγόταν στην εποχή του John Wayne. Είναι φτιαγμένο με πλήρη αυτογνωσία του τι συμβαίνει στην οθόνη, και για να το ταιριάξει, ο Morricone έχει δημιουργήσει ένα θέμα που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη βίαιη φύση του τι βλέπουν οι θεατές.

Το μουσικό θέμα του The Hateful Eight είναι φοβερά διασκεδαστικό, και είναι το είδος της μουσικής που θα ήθελες να ακούς στο αμάξι, το μετρό, ή περπατώντας σπίτι από τον κινηματογράφο αμέσως μετά την ταινία.

Καλύτερο κομμάτι: il Pinguino

https://www.youtube.com/watch?v=drpmOFsBwHw

1. IT FOLLOWS

Ένα από τα πιο πρωτότυπα θρίλερ εδώ και χρόνια είχε επίσης και το καλύτερο αυθεντικό μουσικό θέμα.

Μια δημιουργία του Richard Vreeland, γνωστός και με το καλλιτεχνικό του όνομα Disasterpeace, το soundtrack του It Follows αναμιγνύει μοναδικά παραδοσιακές συνθέσεις τρόμου με new wave ηλεκτρονικούς ήχους που προσθέτουν μια πιο μοντέρνα άποψη στη φόρμουλα αυτού του κινηματογραφικού είδους.

Βρίσκεται πάντα στην αντίληψη σου καθώς παίζει η ταινία, και είναι αυτή ακριβώς η απόφαση να είναι αναπόσπαστο κομμάτι της αφήγησης και όχι απλά ένα εργαλείο για να προκαλεί πετάγματα και να τρομάζει βεβιασμένα, που κάνουν το It Follows κάτι τελείως καινούριο.

Επίσης, ο Vreeland παίζει με ένα εύρος από ήχους αντί να βασίζεται μόνο σε μουσικά όργανα για να βρει αυτό που χρειάζεται. Θυμίζει πολύ το soundtrack του Looper, που χρησιμοποίησε διαφορετικά μέρη ενός όπλου και τους ήχους που κάνουν για να δημιουργήσει το ιδανικό κομμάτι.

Ο τόνος αλλάζει από κομμάτι σε κομμάτι και είναι αδύνατο να προβλέψεις πως θα είναι το επόμενο τραγούδι, αλλά αυτή ακριβώς η αβεβαιότητα είναι που σε κρατάει στην άκρη της θέσης σου, ακόμα και αν δεν κοιτάς την οθόνη. Ωστόσο, η μουσική μαζί με το οπτικό θέαμα συνδυάζονται εκπληκτικά και δημιουργούν μια από τις πιο τρομακτικές εμπειρίες εδώ και χρόνια.

Είναι αυθεντικό, διασκεδαστικό, τρομακτικό και πάρα πολύ ελκυστικό. Στοιχεία που είναι σπάνιο να τα βρεις μαζεμένα σε ένα και μοναδικό soundtrack.

Καλύτερο κομμάτι: Detroit

https://www.youtube.com/watch?v=6JgeucI4oLs