Το Hollywood μάλλον έχει βαλθεί να μας πείσει ότι οι Η.Π.Α. πρέπει να καταστραφούν. Το μιαρό και ανίερο αυτό κράτος πρέπει να αφανιστεί. Αλλά αυτό ποτέ δεν πετυχαίνει.

Από την δεκαετία του 20′ και μετά, απανταχού σκηνοθέτες καταστρέφουν την απέναντι πλευρά του Ατλαντικού, χωρίς τύψεις, χωρίς φραγμούς, αλλά κυρίως ευφάνταστα και ρεαλιστικά.

Και από τι δεν έχουν χτυπηθεί. Σεισμοί, πλημμύρες, τέρατα, πλάσματα του βυθού, πλάσματα του αέρα, πλάσματα της Γης, αλλά και εξωγήινα.  Βόμβες, πυρηνικές κεφαλές, τυφώνες, κυκλώνες, τσουνάμι, ηφαίστεια, χιονοθύελλες. Αλλά και επιστημονικές απειλές. Ιοί, επιδημίες, ζόμπι, και ο κατάλογος είναι μακρύς και ανεξάντλητος.

Και κάπως έτσι γεννήθηκαν οι disaster movies, ή κατά το ελληνικότερον Ταινίες Καταστροφής, όπου καθώς τις βλέπεις αισθάνεσαι όσο να πεις μία ασφάλεια, γιατί ξέρεις ότι εσύ στην Ευρώπη την γλύτωσες.

Η διαμάχη για το ποια περιοχή των Η.Π.Α. είναι η πιο “καραβοτσακισμένη” και “χτυπημένη” από τη μοίρα, βρίσκει νικήτρια τη Νέα Υόρκη στην ανατολική ακτή, και το Los Angeles, στη δυτική. Κατά καιρούς οι δημιουργοί θυμούνται και καμία άλλη, και χωρίς ίχνος ενδοιασμού, εξαπολύουν τα θανατερά τους σενάρια.

Στην εικόνα πάνω βλέπετε τον χάρτη, με το πόσες φορές και από τι έχουν χτυπηθεί οι πολιτείες των Η.Π.Α..

Για να δείτε τον πλήρη κατάλογο με όλες τις πόλεις και όλες τις καταστροφές κάντε κλικ εδώ.

Ουφ. Τουλάχιστον εμείς είμαστε ασφαλείς.