Ένα μικρό αφιέρωμα, σπασμένο σε χαριτωμένα High Infidelities, για τις ταινίες που έρχονται με τη νέα χρονιά. Μαζέψαμε ούτε λίγο ούτε πολύ 200 και κάτι ψιλά ταινίες απ’ τα πολυαναμενόμενα της καινούργιας σεζόν και τις παρουσιάζουμε σε ένα λαχταριστό preview, που ελπίζουμε να ολοκληρωθεί μέχρι να αρχίσετε να τις κατεβάζετε απ’ τ ανοίξουν στις αίθουσες και τα φεστιβάλ του κόσμου. Η σειρά είναι απολύτως τυχαία.

聶隱娘 (The Assassin) του Hou Hsiao-hsien

Με τους: Shu Qi, Chang Chen, Satoshi Tsumabuki

Περί τίνος πρόκειται: Στον καιρό της δυναστείας των Tang (618-907 μ.Χ), μια νεαρή κοπέλα που την μεγάλωσαν καλόγριες, βγάζει το μπαγιόκο της σαν εκτελεστής, αλλά αρχίζει να αμφισβητεί τις ηθικές αξίες της όταν ερωτεύεται ένα απ’ τα υποψήφια θύματά της.

Ο κλειδοκράτορας του Ταϊβανέζικου New Wave, ξεφεύγει εντελώς με την καινούργια του δουλειά, μια φαντεζί περιπέτεια πολεμικών τεχνών στην κινέζικη παράδοση. Είναι η πρώτη φορά που ο Hou Hsiao-hsien βρίσκει χρηματοδότηση από την Κίνα, πράγμα που εν πολλοίς έσωσε το project. Όπως λέει κι ο ίδιος χωρίς αυτά τα λεφτά δεν θα είχε καμία τύχη στην βάναυσα ανταγωνιστική αγορά της Άπω Ανατολής. Τα γυρίσματα διακόπησαν τρεις φορές (με τους συντελεστές να επικαλούνται πέρα από μικρά οικονομικά προβλήματα, δυσκολίες στο να κατασκευαστούν έγκαιρα τα σκηνικά), ολοκληρώθηκαν όμως μόλις… χθες, με τον 66χρόνο Ταϊβανό να δίνει το wrap και το φιλμ να οδηγείται στο τελικό στάδιο του μοντάζ του. Μέχρι στιγμής έχει κοπεί αρκετά μεγάλο μέρος του πρώτου rough, αφού προκειμένου ο Hou Hsiao-hsien να προλάβει τα μεγάλα φεστιβάλ (υποθέτω στοχεύοντας σ’ αυτό των Καννών) έχει ξεκινήσει να μοντάρει απ’ το περασμένο καλοκαίρι (υπάρχει άλλωστε υλικό για την ταινία απ’ το 2010…). Αν και τέτοιας ιδιοσυγκρασίας φιλμ μοιάζουν εντελώς έξω απ’ την προσωπικότητά του, τα wuxia φαίνεται να είναι γραμμένα στο DNA κάθε κινέζου σκηνοθέτη. Μένει να δούμε τις ιδιαιτερότητες που θα εισαγάγει η γυναικοκεντρική εκδόχη του.

M.ο.Α: 

God Particle του Julius Onah

Με τους: κανείς δεν φαίνεται να ξέρει ακόμα

Περί τίνος πρόκειται: όπως και με το καστ, κανείς δεν γνωρίζει πώς ακριβώς συνδέεται η πλοκή με τα μποζόνια. Σίγουρα πάντως υπάρχει δράση.

Ο 31χρονος, νιγηριανής καταγωγής, σκηνοθέτης Julius Onah, αφού κέρδισε με το σπαθί του μια θέση ανάμεσα στους σημαντικότερους ανερχόμενους indie σκηνοθέτες, γίνεται πλέον το νέο σίγουρο στοίχημα του J.J. Abrams. Πέπλο μυστηρίου καλύπτει μέχρι στιγμής την παραγωγή κι είμαστε σίγουροι ότι κάποια στιγμή θα σκάσει στο youtube ένα ακόμη πιο μυστηριώδες βιντεάκι, που τουλάχιστον οι μισοί που θα το δουν θα νομίζουν ότι είναι ο Voltron. Ό,τι κάνει ο Abrams με τον Onah, θυμίζει απολύτως την περίπτωση του Matt Reeves, μόνο που το budget του God Particle δεν είναι ούτε το μισό απ’ ότι ήταν στο Cloverfield. Κι αφού δεν έχουμε καμία πληροφορία ελπίζουμε να σας αποζημιώσουμε με αυτό.

Μ.ο.Α: 

Yves Saint Laurent του Jalil Lespert και Saint Laurent του Bertrand Bonello  

Με τους: Pierre Niney, Guillaume Gallienne, Charlotte Le Bon, Laura Smet και Gaspard Ulliel, Léa Seydoux, Louis Garrel, Jérémie Renier, Valeria Bruni Tedeschi, Amira Casar

Περί τίνος πρόκειται: Βίος και πολιτεία του διάσημου Γάλλου σχεδιαστή, με αφετηρία το 1958 όταν γνώρισε τον εραστή και βασικό συνεργάτη του Pierre Bergé -ΚΑΙ- Βίος και πολιτεία του νεαρού Yves Saint Laurent εν γένει.

Δύο βιογραφικές ταινίες για τιτάνα μόδιστρο σε περίεργο εώς παράλογο συγχρονισμό όσο αναφορά την έξοδό τους στις αίθουσες. Η ταινία του Lespert κυκλοφόρησε αυτές τις μέρες στη Γαλλία και έχει πάρει συγκρατημένα θετικά σχόλια. Εμείς όμως περιμένουμε με σαφώς μεγαλύτερο ενδιαφέρον την εκδοχή του Bonello, που έχει προγραμματιστεί να βγει στις 14 Μαΐου, ενώ κάποιοι υποστηρίζουν ότι είναι ιδανική για να ανοίξει τις φετινές Κάννες. Ο Bergé έχει πάντως πάρει ξεκάθαρα θέση υπέρ της πρώτης παραγωγής και απείλησε με μηνύσεις τον Bonello και τους παραγωγούς του, απαγορεύοντάς τους να δείξουν αντίγραφα των ρούχων ή σχέδια του YSL.

Μ.ο.Α: 

L’homme que l’on aimait trop του André Téchiné

Με τους: Catherine Deneuve, Guillaume Canet, Adèle Haenel

Περί τίνος πρόκειται: Δραματική αναπαράσταση των όσων οδήγησαν στην εξαφάνιση στην απόπειρα αυτοκτονίας και, στη συνέχεια, την εξαφάνιση της Agnes Le Roux το 1977.

Στην 20η ταινία του ο Techine καταπιάνεται με ένα απ’ τα μεγαλύτερα άλυτα μυστήρια στην ιστορία των γαλλικών tabloids. Το L’homme que l’on aimait trop έγινε αμέσως γνωστό σαν ένα απ’ τα πιο φιλόδοξα project που μπορούσε κανείς να επενδύσει τις πρώτες μέρες του ulule, ηγέτη του γαλλικού crowd-funding (νομίζω ότι τελικά το εγχείρημα με τα crowdfunds απέτυχε, αλλά απ’ ότι φαίνεται οι συντελεστές δεν είχαν πρόβλημα στο να ανακοινώσουν την ταινία). Η τραγική ιστορία της Le Roux, εμπεριέχει έρωτα, προδοσία, καζίνο, πλούτη, ανταγωνισμό, γενικά ότι χρειάζεται ένα καλό άρλεκιν. Και πολύ φοβόμαστε ότι εκεί θα ξεπέσει ο Techine, αφού φαίνεται να έχει αφήσει εκτός όλο το ενδιαφέρον παρασκήνιο, που κορυφώθηκε με την αποκάλυψη του Jean Pierre Hernandiez (τον μαφιόζο που αποτέλεσε έμπνευση για το French Connection) ότι γνώριζε τον πραγματικό δολοφόνο της άτυχης γυναίκας. Απ’ την άλλη Techine είναι αυτός, τα έχει καταφέρει και με πιο φαιδρά θέματα, οπότε…

M.o.A: 

We Are Now Beginning Our Descent του Pawel Pawlikowski

Με τους: ΔΓ/ΔΑ

Περί τίνος πρόκειται: Ένας φιλόδοξος συγγραφέας γνωρίζει τον έρωτα στο πρόσωπο Αμερικανίδας καθώς καλύπτει τις πολεμικές επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν.

Αν και δεν γνωρίζουμε σε τι ακριβώς στάδιο βρίσκεται η παραγωγή, ξέρουμε σίγουρα ότι έχει εγκριθεί γι’ αυτήν κονδύλι απ’ το BFI εδώ και δύο χρόνια, με σκοπό την έξοδο της στους κινηματογράφους το 2014. Όπως και να ‘χει ο Pawlikowski μοιάζει ιδανικός γι’ αυτή τη μεταφορά του ομότιτλου μυθιστορήματος του James Meeks. Και με την Ida να είναι μια απ’ τις καλύτερες ταινίες της περσινής σεζόν, κανονικά θα έπρεπε να ανυπομονούμε, αλλά, για να είμαστε απολύτως ειλικρινείς, πολύ αμφιβάλλουμε ότι η ταινία θα είναι έτοιμη στο άμεσο μέλλον.

M.o.A: 

Red Light Winter του Adam Rapp

Με τους: Kirsten Dunst, Katherine Waterston και Ben Foster

Περι τίνος πρόκειται: Δύο φίλοι ταξιδεύουν στο Άμστερνταμ και βρίσκονται μπλεγμένοι σε ένα ερωτικό τρίγωνο με μία όμορφη πόρνη στην τρίτη κορυφή του.

Ο πολυάσχολος Adam Rapp σκηνοθετεί απ’ το δικό του θεατρικό, που το 2005 τον έφερε στους φιναλίστ για το βραβείο Pulitzer. Αυτή η υποψηφιότητα είναι που τον φέρνει και στη λίστα, καθώς η προηγούμενη ταινία του, το μεταμοντέρνο Winter Passing, αν και πολύ ενδιαφέρον, δεν θα ηταν αρκετό (έχει κάνει ακόμη μια ταινία με τίτλο Blackbird, αλλά δεν γνωρίζουμε απολύτως τίποτα γι’ αυτήν). Τους ρόλους των δύο φίλων είχαν αρχικά οι Mark Ruffalo και Billy Crudup, αλλά αποχώρησαν απ’ την παραγωγή. Το ρόλο της πόρνης έχει αναλάβει η Kirsten Dunst, ενώ η Waterston υποδύεται ένα παλιότερο κοινό φλερτ των δύο πρωταγωνιστών.

Μ.ο.Α: 

X-Men: Days Of Future Past του Bryan Singer

Με τους: Hugh Jackman, James McAvoy, Michael Fassbender, Halle Berry, Jennifer Lawrence, Ellen Page, Peter Dinklage, Patrick Stewart, Ian McKellen, Shawn Ashmore, Daniel Cudmore, Nicholas Hoult, Omar Sy, Booboo Stewart, Fan Bingbing, Adan Canto, Evan Peters, Josh Helman, Evan Joingket

Περί τίνος πρόκειται: Οι παλιοί X-Men συνεργάζονται με την First Class σε μια μάχη για την επιβίωση των μεταλλαγμένων.

Χαράς ευαγγέλια για τους φίλους της σειράς αφού ο Singer επιστρέφει στις ταινίες που τον καθιέρωσαν, έχοντας σαν οδηγό την πιο ιντριγκαδόρικη πλοκή που σκαρφίστηκαν οι δημιουργοί του κόμικ για μια all-star σύναξη υπερηρώων. Μετά την επιτυχία του Avengers περιττό να πούμε ότι το Hollywood ψοφάει για κάτι τέτοια. Στο Days of Future Past, μια ιστορία που κράτησε περίπου δύο τεύχη στη σειρά των Uncanny, οι χαρακτήρες και το cast των δύο πρώτων ταινιών συναντούν τα αντίστοιχα τους απ’ τα prequel, την ώρα που ο Matthew Vaughn (δημιουργός του First Class) υπογράφει το σενάριο που θα αναλάβει ο σκηνοθέτης των κινηματογραφικών original. Αν αναρωτιέστε πως γίνεται να εμφανιστούν όλοι οι ηθοποιοί των μέχρι τώρα ταινιών, η μάχη για την επιβίωση των X-Men τελείται σε δύο διαφορετικές χρονικές περιόδους (π.χ. υπάρχει δηλαδή κοινή δράση και για τον νεαρό Magneto του Michael Fassbender και για τον κακιασμένο Magneto του Ian McKellen).

M.o.A: 

The Judge του David Dobkin

Με τους: Robert Downey Jr., Robert Duvall, Vera Farmiga, Vincent D’Onofrio, Dax Shepard, Jeremy Strong και Billy Bob Thornton

Περί τίνος πρόκειται: Ένας επιτυχημένος δικηγόρος επιστρέφει στο πατρικό του για την κηδεία της μητέρας του. Εκεί θα ανακαλύψει πως ο πατέρας του, ο τοπικός δικαστής, είναι βασικός ύποπτος για φόνο.

Φαίνεται ενδιαφέρον, έχει δυνατό καστ, αλλά είναι η νέα ταινία του David Dobkin…

M.o.A: 

Birdman του Alejandro González Iñárritu

Με τους: Michael Keaton, Emma Stone, Edward Norton, Andrea Riseborough, Zach Galifianakis, Naomi Watts και Amy Ryan.

Περί τίνος πρόκειται: Ένας ξεπεσμένος ηθοποιός που κάποτε είχε υποδυθεί τον δημοφιλή υπερήρωα Birdman, πασχίζει να επανέλθει στο προσκήνιο ανεβάζοντας το What We Talk About When We Talk About Love του Raymond Carver.

Να και κάτι που δεν περιμέναμε να δούμε ποτέ: ο σκατόψυχος Alejandro González Iñárritu σκηνοθέτης σε εντελώς αμερικάνικη κωμωδία. Όλοι οι συντελεστές, απ’ το καστ μέχρι το παιδί για τους καφέδες, λογίζονται απ’ τους καλύτερους στη σημερινή κινηματογραφική βιομηχανία. Όλοι πρέπει να παραδεχτούμε όμως ότι ο βασικός λόγος που ανυπομονούμε για το Birdman είναι η παρουσία του Michael Keaton, σ’ ΑΥΤΟ το ρόλο.

M.o.A: 

Maleficent του Robert Stromberg

Με τους: Angelina Jolie, Elle Fanning, Sharlto Copley, Brenton Thwaites

Περί τίνος πρόκειται: Η ιστορία του πως η κακιά της Ωραίας Κοιμωμένης έφτασε να αναθεματιστεί την ανθρωπότητα.

Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του μέχρι πρότινος  production designer παρδαλών ταινιών Stromberg, βρίσκεται μαζί με το Into the Woods στην πρώτη γραμμή των φετινών παραγωγών της Disney. Η εταιρία μετά τους αποτυχημένους πειραματισμούς της για να καθιερώσει μια καινούργια γενιά, πιο σύγχρονων ηρώων, έχει επιστρέψει για τα καλά στο ένδοξο παρελθόν της και τις μεταφορές κλασσικών παραμυθιών. Εδώ αντλεί για μια ακόμη φορά έμπνευση απ’ την ίδια την ταινιοθήκη της και παρουσιάζει ουσιαστικά μια πιο σκοτεινή εκδοχή του Sleeping Beauty. Οι πρώτες φωτογραφίες της Angelina Jolie που κυκλοφόρησαν, δείχνουν πως ακόμη και η μορφή της Maleficent παραπέμπει απ’ ευθείας στην ταινία του 1959.

M.o.A: 

Δείτε τα προηγούμενα μέρη του αφιερώματος με τις 200+ ταινίες για το 2014:

Μέρος 1
Μέρος 2
Μέρος 3
Μέρος 4