Ένα μικρό αφιέρωμα, σπασμένο σε χαριτωμένα High Infidelities, για τις ταινίες που έρχονται με τη νέα χρονιά. Μαζέψαμε ούτε λίγο ούτε πολύ 200 και κάτι ψιλά ταινίες απ’ τα πολυαναμενόμενα της καινούργιας σεζόν και τις παρουσιάζουμε σε ένα λαχταριστό preview, που ελπίζουμε να ολοκληρωθεί μέχρι να αρχίσετε να τις κατεβάζετε απ’ τ ανοίξουν στις αίθουσες και τα φεστιβάλ του κόσμου. Η σειρά είναι απολύτως τυχαία.

The Captive του Atom Egoyan

Με τους: Ryan Reynolds, Scott Speedman, Rosario Dawson, Mireille Enos, Kevin Durand και Alexia Fast

Περί τίνος πρόκειται: Ένας πατέρας προσπαθεί να εντοπίσει την κόρη του 8 χρόνια μετά την απαγωγή της.

Έχοντας περίπου δέκα χρόνια να σταυρώσει ταινία της προκοπής (θυμίζουμε το Ararat κυκλοφόρησε το 2002), ο Egoyan συνεχίζει να κυκλοφορεί θριλεράκια με πυρετώδη ρυθμό. Το Captive, που μπορεί να το έχετε ακούσει και σαν Queen of the Night – όπως ήταν ο αρχικός του τίτλος – εστιάζει στον ψυχολογικό παράγοντα και εξετάζει τις καταστροφικές συνέπειες που έχει η απαγωγή στις σχέσεις δύο διαφορετικών ζευγαριών. Θεματικά μοιάζει να μοιράζεται αρκετά στοιχεία με το μεγαλύτερο καναδικό σουξέ των τελευταίων ετών, το εξαίρετο Prisoners του Dennis Villeneuve. Εμάς πάντως εξακολουθεί να μας λείπει αφόρητα ο σκηνοθέτης του Γλυκού Πεπρωμένου, του Family Viewing, του Exotica και της Felicia…

M.ο.Α: 

The Voices της Marjane Satrapi

Με τους: Ryan Reynolds, Anna Kendrick, Gemma Arterton, Jacki Weaver και Gulliver McGrath

Περί τίνος πρόκειται: Ένας πνευματικά διαταραγμένος άνδρας σκοτώνει κατά λάθος το αντικείμενο του πόθου του και για να ανταπεξέλθει δέχεται συμβουλές από τα διαβολικά του κατοικίδια.

Το αναμένομενο πέρασμα της Satrapi στην αμερικάνικη κινηματογραφία γίνεται με μια κατάμαυρη κωμωδία. Πρωταγωνιστής κι εδώ, όπως και στο Captive, o Ryan Reynolds, ο ιδανικός, όπως λέει η σκηνοθέτις, ηθοποιός για να ενσαρκώσει έναν συμπαθητικό σχιζοφρενή serial-killer (αποκαλύπτοντας έτσι λίγα παραπάνω απ’ όσα θα ‘πρεπε για την πλοκή της ταινίας της). Για τη γάτα και το σκύλο που συμβουλεύουν τον κεντρικό ήρωα στην πορεία του προς την λύτρωση, χρησιμοποιήθηκαν πραγματικά ζώα και όσο το δυνατόν λιγότερο CGI, ίσα ίσα για να φαίνονται φυσιολογικές οι λέξεις που επικοινωνούν. Η ταινία ντεμπουτάρει σε λίγες μέρες, στις “πρεμιέρες” του Sundance.

Μ.ο.Α: 

The Raid 2: Berandal του Gareth Evans

Με τους: Iko Uwais, Yayan Ruhian, Donny Alamsyah, Julie Estelle

Περί τίνος πρόκειται: Ανελέητα κλωτσομπουνίδια στην Ινδονησία, δυο ώρες μετά το τέλος της πρώτης ταινίας.

Πολύ δύσκολα ο Evans θα πετύχει τον αιφνιδιασμό του πρώτου φιλμ (που μεταξύ μας, πρέπει να το είδα πάνω από δέκα φορές). Το Serbuan maut θύμισε με εμφατικό τρόπο σε πολλούς από μάς πόσο γαμηστερό μπορεί να είναι το να βλέπεις μια καλογυρισμένη ταινία δράσης, είδος που έχει σνομπαριστεί όσο ελάχιστα από τους παραδοσιακούς σινεφίλ. Η σαρωτική επιτυχία του Redemption, έφερε τη συνέχεια του μετά κλάδων και βαΐων στο φετινό Sundance (ανοίγει κι αυτό στο Premieres δίπλα στο Voices), ενώ ήδη έχει αρχίσει η παραγωγή για το τρίτο μέρος.

Μ.ο.Α: 

Nymphomaniac του Lars von Trier

Με τους: Charlotte Gainsbourg, Stellan Skarsgård, Stacy Martin, Martin Solibakke, Shia LaBeouf, Jamie Bell, Christian Slater και Connie Nielsen

Περί τίνος πρόκειται: Απενοχοποιημένη τσόντα.

Το hardcore ποίημα του Trier για το ερωτικό ταξίδι μιας νυμφομανούς από τη γέννηση μέχρι τη στιγμή που ο Skarsgård τη βρίσκει σακατεμένη σε ένα σοκάκι, έχει ήδη αυτοανακηρυχθεί ως η πιο αναμενόμενη ταινία της χρονιάς. Το κατάφερε κυρίως χάρη σε μια ιδιαίτερα επιθετική καμπάνια στο διαδίκτυο. Εμείς που δεν πιστεύουμε στο hype και που, λόγω περιορισμένου bandwidth δεν έχουμε δει ούτε καρέ απ’ το προωθητικό υλικό, ποντάρουμε αποκλειστικά στο ότι πέρα από απροκάλυπτος προβοκάτορας, ο Trier -όποτε το θυμάται τουλάχιστον- είναι ένας απ’ τους κορυφαίους, αν όχι ο κορυφαίος δημιουργός που έβγαλε η Γηραιά Ήπειρος τα τελευταία 30 χρόνια. Η καριέρα του, δυστυχώς, μοιάζει περισσότερο από ποτέ με μια ατέρμονη ροή από φλόκια. Έχουμε μείνει να ελπίζουμε στις εικαστικές του διαλείψεις, όπως στο Melancholia. Είναι πραγματικά κρίμα αυτό το παίδι…

M.o.A: 

Eden της Mia Hansen Love

Με τους: Greta Gerwig, Brady Corbet, Golshifteh Farahani

Περί τίνος πρόκειται: Μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία για όσους ζήσανε την ηλεκτρονική παραζάλη των πρώιμων 90’s. Ένας νεαρός άνδρας βρίσκει τον απαγορευμένο του καρπό στα πρώτο-rave parties, το σκάει απ’ το σπίτι του και ξεκινάει την πορεία του προς την κορυφή του παριζιάνικου nightlife.

Μόνο δάκρυα (ευτυχίας that is) για την ιδέα της κυρίας Assayas να επιχειρήσει το “Last Days of Disco” της γαλλικής electro. H Mia Hansen-Love έχει καταγράψει με τη μέχρι στιγμής φιλογραφία της σταθερά ανοδική πορεία. Το Eden σηματοδοτεί την αναχώρηση απ’ την μόνιμη προβληματική του έργου της, μιας και η οικογένεια φαίνεται να παίζει τον ελάχιστο δυνατό ρόλο στο νέο της φιλμ.  Η ίδια πάντως συνέγραψε το σενάριο με τον αδερφό της, που έκανε καριέρα DJ την εποχή στην οποία αναφέρεται η ταινία.

M.o.A: 

Le Meraviglie της Alice Rohrwacher

Με τους: Alba Rohrwacher, Monica Bellucci

Περι τίνος πρόκειται: Παρότι προβλήθηκαν μέχρι και σύντομα αποσπάσματα απ’ την ταινία στο τελευταίο φεστιβάλ του Τορίνο, οι συντελεστές δεν έχουν αποκαλύψει ακόμη τίποτα για την πλοκή της.

Τα μόνα που γνωρίζουμε για τα “Θαύματα” της Rochwacher είναι ότι έχουν να κάνουν με την ιταλική παράδοση και το ότι η Monica Bellucci, που όπως βλέπετε και στην εικόνα μοιάζει βγαλμένη από παραμύθι, υποδύεται έναν υπερβολικά αθώο κι αφελή χαρακτήρα. Γυρισμένο σε 16άρι φιλμ έχει αποσπάσει μέχρι στιγμής πολλά θετικά σχόλια για τα εικαστικά του. Το όλο μυστήριο που καλύπτει μέχρι στιγμής την παραγωγή, εντείνει την αγωνία μας για το τι θ’ ακολουθήσει το έξοχο ντεμπούτο της σκηνοθέτιδος, τρία χρόνια πριν με το Corpo Celeste.

Μ.ο.Α: 

Queen of the Desert του Werner Herzog

Με τους: Nicole Kidman, James Franco, Robert Pattinson, Damian Lewis

Περί τίνος πρόκειται: Βιογραφία της αγγλίδας εξερευνήτριας, πολιτικού, αρχαιολόγου και συγγραφέως Γερτρούδης Μπελ.

Όσοι απ’ τους συντελεστές μιλάνε για την καινούργια ταινία του Herzog αναφέρονται στην Bell ως τον θηλυκό “Lawrence of Arabia”. Όντως η ιστορία της και η επιρροή της στην ευρύτερη περιοχή της βορειοδυτικής Μέσης Ανατολής θυμίζει σε αρκετά τον Τ.Ε. Lawrence. Το ήδη πολύπαθο (τυπικό για ταινία του Herzog) Queen of the Desert αναμένεται να έχει στον πυρήνα του μια επικών διαστάσεων πλοκή, που θα πατάει σε ένα larger-than-life χαρακτήρα, που θα υποδύεται η Nicole Kidman πλάι σε νεαρούς stars, που με τη σειρά τους θα του εξασφαλίσουν extra credibility στην mainstream πιάτσα, αλλά ας μην γελιόμαστε… Αυτό που αποζητάμε πιο πολύ δεν είναι οι χολυγουντιανές φιορτούρες αλλά το αυθεντικό οπτικό αποτύπωμα ενός ενίοτε μεγαλοφυούς δημιουργού, που εδώ φαίνεται να έχει την καλύτερη ευκαιρία που του δόθηκε από την εποχή του Rescue Dawn. Μικρό αστεράκι, η ταινία ενδέχεται να μην είναι έτοιμη για προβολή μέσα στο 2014 αφού τα γυρίσματα καθυστέρησαν λιγουλάκι να ξεκινήσουν.

M.o.A: 

Réalité του Quentin Dupieux

Με τους: Alain Chabat, Elodie Bouchez, Jonathan Lambert, Jon Heder, Eric Wareheim, Roxane Mesquida, John Glover, Kyla Kenedy

Περί τίνος πρόκειται: Τρεις διαφορετικές ιστορίες σε τρεις διαφορετικές βαθμίδες πραγματικότητας. H πραγματικότητα ενός μικρού κοριτσιού γίνεται η φαντασία ενός τηλε-παρουσιαστή, που γίνεται τα όνειρα ενός σκηνοθέτη που πείθει έναν τυφλό να χρηματοδοτήσει μια ταινία φρίκης…

…Ή αλλιώς η τελευταία τρέλλα του Mr. Oizo, κατά κόσμον Quentin Dupieux, του μουσικού παραγωγού που πήρε την σκηνοθεσία λίγο πιο θερμά απ’ ό,τι έπρεπε. Τα μεγαλύτερα φεστιβάλ παραδόξως συνεχίζουν να τον εμπιστεύονται, κι εμείς ξετσίπωτα δηλώνουμε αμετανοήτοι οπαδοί των διαστρεμένων φιλμικών δοκιμίων του (ευφημισμός των απολαυστικά εκτρωματικών ταινιών του).

M.o.A: 

How to Catch a Monster του Ryan Gosling

Με τους: Christina Hendricks, Matt Smith, Saoirse Ronan και Eva Mendes

Περί τίνος πρόκειται: Μια ανύπαντρη μητέρα περνάει το κατώφλι του υποκόσμου, την ώρα που ο γιος της βρίσκει τον δρόμο για μια κρυφή πόλη κάτω απ’ το νερό.

Σκηνοθετικό ντεμπούτο για τον Ryan Gosling με ένα υπερφιλόδοξο genre-bender, που ξεκινάει από νεο-noir, πάει σε fantasy και καταλήγει σε θρίλερ. Αν κάτι μας ενθουσιάζει στο συγκεκριμένο project είναι η φράση του Johnny Jewel για τη μουσική του: “It’s more doo-wop, disintegrated rockabilly mixed in with industrial sounds. So we’ve been listening to a lot of Alan Vega and the Shangri-La’s”. Κατά τ’ άλλα το αναμενόμετρο ίσως έδειχνε περισσότερο αν το How to Catch a Monster κυκλοφορούσε κάνα χρόνο πριν. Τώρα το ομότιτλο των Dead Man’s Bones σκονίζεται κάπου στη CD-oθήκη και τα περσινά του φιλμ (Only God Forgives, The Place Beyond the Pines και Gangster Squad – ω θεέ μου το Gangster SQUAD – Ω ΘΕΕ ΜΟΥ ΠΟΣΟ ΜΑΛΑΚΙΑ ΗΤΑΝ ΤΟ GANGSTER SQUAAAD) θόλωσαν την neon λάμψη του Drive, που για πολύ λίγο τον είχε καθιερώσει σαν τον απόλυτο εναλλακτικό star.

M.o.A: 

The Immigrant του James Gray

Με τους: Marion Cotillard, Joaquin Phoenix, Jeremy Renner

Περί τίνος πρόκειται: Δυο αδερφές μεταναστεύουν από την Πολωνία στο Manhattan και η πιο όμορφη πέφτει στην ανάγκη ενός γοητευτικού νταβατζή, που δεν αργεί να τη βγάλει στο κλαρί. Ο ταχυδακτυλουργός αδερφός του θα γίνει η μόνη της ελπίδα για μια ξεφύγει σε μια καλύτερη ζωή.

Εδώ κλέβουμε λίγο καθώς η “Μετανάστης” έχει ξεκινήσει το ταξίδι της από το περσινό φεστιβάλ των Καννών, η πορεία της όμως κορυφώνεται αυτές τις μέρες με το άνοιγμα της ταινίας σε μερικές απ’ τις μεγαλύτερες αγορές του κόσμου Μεταξύ τους αρκετές χώρες όπου παραδοσιακά οι ταινίες του τιτάνιου Gray τα πάνε πολύ καλύτερα απ’ ότι στην μαμά Αμερική. Οι πρώτες αγγλόφωνες κριτικές που συνοδεύουν το Immigrant δεν είναι ακριβώς αποθεωτικές, αλλά τα ίδια λέγανε και για το Two Lovers, που προέκυψε τελικά μια απ’ τις καλύτερες ταινίες της περασμένης δεκαετίας. Εδώ ο σκηνοθέτης με οδηγό τη χιλιοπαινεμένη ηρωίδα του (που την ενσαρκώνει σε μια super-duper υποτίθεται ερμηνεία η Marion Cotillard) στοχεύει στη ρίζα του αμερικάνικου ονείρου. Όχι ότι μας νοιάζει, αφού και κολονοσκόπηση να τραβούσε ξέρεις ότι θα ήταν masterclass σκηνοθεσίας. Ειλικρινά όσο δεν πάει, ανυπομονούμε για την ελληνική του πρεμιέρα.

M.o.A: