Κουρασμένος από τον θόρυβο και την τρέλα της Νέας Υόρκης, στην μετά Αϊζενχάουερ εποχή της Αμερικής, ο δημοσιογράφος Πολ Κεμπ (Τζόνι Ντεπ), ταξιδεύει στο παρθένο νησί του Πουέρτο Ρίκο για να δουλέψει σε μια τοπική εφημερίδα, ονόματι The San Juan Star. Διευθυντής της, είναι ο ταλαιπωρημένος Λότερμαν (Ρίτσαρντ Τζένκινς). Υιοθετώντας το στιλ ζωής του νησιού, στο οποίο πρωτοστατεί η κατανάλωση ρούμι, ο Πολ σύντομα παθιάζεται με την Σενό (Άμπερ Χερντ), την άγρια, ελκυστική και γεννημένη στο Κονέκτικατ αρραβωνιαστικιά του Σάντερσον (Άαρον Έκχαρτ).

Ο Σάντερσον, που εμπλέκεται σε σκοτεινές υποθέσεις αγοραπωλησίας ακινήτων, είναι ένας από τους πολλούς Αμερικανούς επιχειρηματίες που είναι αποφασισμένοι να μετατρέψουν το Πουέρτο Ρίκο σ’ ένα καπιταλιστικό παράδεισο, στην υπηρεσία βέβαια, των πλουσίων. Όταν ο Σάντερσον αναθέτει στον Κεμπ να γράψει ένα κολακευτικό άρθρο για το πρόσφατο ανούσιο project του, ο δημοσιογράφος έχει δύο επιλογές. Είτε να γράψει προς οικονομικό όφελος του διεφθαρμένου επιχειρηματία ή να τον «αποκαθηλώσει».

Η ταινία “Μεθυσμένο Ημερολόγιο”, βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Χάντερ Σ. Τόμσον, και αφηγείται την παράξενη ιστορία του δημοσιογράφου Πολ Κεμπ. Είναι η εποχή που Χάντερ Σ. Τόμσον, μόλις έχει τελειώσει τη θητεία του στην Πολεμική Αεροπορία. Αποχωρεί από το Time Magazine, στο οποίο δούλευε ως κειμενογράφος και μετακομίζει στο Σαν Χουάν του Πουέρτο Ρίκο το 1960, όπου εργάζεται για λίγο καιρό στο αθλητικό περιοδικό El Sportivo και αργότερα στη San Juan Star. Οι άνθρωποι που συνάντησε και οι εμπειρίες που είχε στο Πουέρτο Ρίκο, τον ενέπνευσαν να γράψει το βιβλίο του “The Rum Diary”, το οποίο παρέμεινε αδημοσίευτο για δεκαετίες.

Στη δεκαετία του 1990, ο Τζόνι Ντεπ, στενός φίλος του Τόμσον, ανακάλυψε τυχαία το χειρόγραφο, όταν επισκέφτηκε το σπίτι του Τόμσον, στο Woody Creek. Την ίδια νύχτα, αποφάσισε να δημοσιεύσει το μυθιστόρημα και να το προσαρμόσει για τη μεγάλη οθόνη. Ο σεναριογράφος και σκηνοθέτης Μπρους Ρόμπινσον (υποψήφιος για Oscar για την ταινία “The Killing Fields”, και σκηνοθέτης της cult ταινίας “Withnail & I”) σκηνοθετεί και προσαρμόζει το σενάριο της ταινίας, το οποίο είναι φυσικά, βασισμένο στο πρωτότυπο μυθιστόρημα του Χάντερ Σ. Τόμσον.

To The Rum Diary ήταν ξεχασμένο στο υπόγειο του Τόμσον για πολλά χρόνια και, αν δεν ήταν η μοιραία επίσκεψη του Τζόνι Ντεπ στο σπίτι του Τόμσον, το μυθιστόρημα μπορεί να μην είχε ποτέ δημοσιευθεί. «Έπεσα πάνω στο The Rum Diary σχεδόν τυχαία,» αναφέρει ο Ντεπ. «Ήμασταν στο υπόγειο του σπιτιού του στο Woody Creek, σε αυτό που ονόμαζε το δωμάτιο του πολέμου, και υπήρχαν ατελείωτες κούτες με πράγματα. Δεν ήξερα τι ήταν όλα αυτά, και έτσι άρχισα να τα τραβάω έξω. Σκόνταψα, στο The Rum Diary και μου λέει ο Τόμσον, «Θεέ μου αυτό το είχα γράψει το 1959». Του είπα «ας το διαβάσουμε να δούμε περί τίνος πρόκειται. Και έτσι αρχίσαμε να το διαβάζουμε, για να μου απαντήσει στο τέλος: «ίσως θα πρέπει να το δημοσιεύσω τελικά.» Ο Τόμσον, δυστυχώς πέθανε το 2005, πολύ νωρίς για να δει το The Rum Diary στη μεγάλη οθόνη.

Για όσους έχουν δει και αγαπήσει το Fear and Loathing in Las Vegas, το Rum Diary, είναι κάτι παραπάνω από μια έμμεση αναφορά:
«Είναι αναφορά σε αυτό που ήταν ο Χάντερ πριν γίνει ο Χάντερ Σ. Τόμσον,» λέει ο Ντεπ. «Αρχίζεις να βλέπεις και να αισθάνεσαι τα στοιχεία που τον οδήγησαν στο να γίνει ο Ραούλ Ντιουκ στο Fear and Loathing in Las Vegas.” «Υπάρχει μία ατάκα στην ταινία, που ο Πολ Κεμπ λέει, ‘Δεν έχω φωνή, δεν ξέρω πώς να γράψω για μένα’,» λέει ο Ρόμπινσον . «Παρόλο που είναι συγγραφέας, δεν τον βλέπουμε ποτέ να χτυπά τα πλήκτρα μιας γραφομηχανής, μέχρι τα τελευταία δεκαπέντε λεπτά της ταινίας. Τότε είναι που βρίσκει τη φωνή του. Την αμίμητη οργή του.»

Ο Johnny Depp, απολαυστικός, βαδίζοντας στα χνάρια του Raoul Duke, σ’ έναν από τους κορυφαίους ρόλους της καριέρας του, έτσι όπως τον ερμήνευσε μοναδικά στο “Fear and Loathing in Las Vegas”, εμπνευσμένο από το ομώνυμο βιβλίο του Hunter S. Thompson. Δεκατρία χρόνια μετά, μας ξανασυστήνετε ως Kemp στο “The Rum Diary”, του ίδιου συγγραφέα, αποδεικνύοντας μας, ότι δεν έχει χάσει το χάρισμα του. Μαζί του, έχει ως άξιους συμπαραστάτες, τους πολύ καλούς, Michael Rispoli και Giovanni Ribisi, στους ρόλους των ανατρεπτικών, Sala και Moberg. Όσο για την Amber Heard, απλά ξαναπροσδιορίζει τον όρο της femme fatale, με την κάμερα να μην μπορεί κυριολεκτικά να φύγει από κοντά της και ποιος μπορεί να την κατηγορήσει γι’ αυτό…

Έτος: 2011 | Xώρα: Η.Π.Α. | Διάρκεια: 120 λεπτά | Σκηνοθεσία: Bruce Robinson | Σενάριο: Bruce Robinson, Hunter S. Thompson | Παίζουν: Johnny Depp, Michael Rispoli, Giovanni Ribisi, Amber Heard.

[youtube id=”0YUx36yLLug” width=”630″ height=”505″]