[youtube id=”AiAHlZVgXjk” width=”630″ height=”505″]

Ας δούμε ποια είναι η ταινία Moneyball που ανατρέπει τη φράση «Νο money, no honey».

Βγαίνει στις αίθουσες  8 Δεκεμβρίου.

Ο Brad Pitt πρωταγωνιστεί ως πρώην παίκτης και νυν manager μιας μικρής ομάδας baseball, που αν και παίζει στη πρώτη κατηγορία, δεν έχει τα ανάλογα κονδύλια για να φτάσει στον τελικό και να κερδίσει το πρωτάθλημα (κοινώς, να σηκώσει το «τιμημένο»). Απηυδισμένος και κολλημένος στον τοίχο, o Pitt θα στραφεί σε ριζοσπαστικές λύσεις. Συναντά έναν νεαρό οικονομολόγο και απόφοιτο του Yale (όχι ότι και ότι, μόνο φαρίνα Γιώτη) ο οποίος του συστήνει αλγοριθμικές αναλύσεις απόδοσης. Μέσω του συστήματος θα έχουν μια πιο καθαρή και ολοκληρωμένη ματιά για το ποιοι από τους φτηνούς παίκτες είναι οι πιο αξιόλογοι. Αυτή ήταν η στιγμή που άλλαξαν τα πάντα στη μέθοδο drafting (αν έχεις δει το Knocked up, ίσως θυμάσαι τη σεκάνς με το imaginary baseball draft, αυτός είναι ο παραδοσιακός τρόπος.. σα το πάνελ του “στην Α’ και στη Β’ όλοι παν για τη μαρμίτα”). Μετά κόπων και βασάνων η ομάδα πάει εξαιρετικά καλά αγγίζοντας το πολυπόθητο AMERICAN DREAM.

Κάθε χρονιά το σύνολο των χολιγουντιανών παραγωγών ακολουθεί μια μόδα.  Άλλες χρονιές είχαμε σενάρια με ιστορίες αγάπης, άλλες καταστροφολογία, τρομοκρατία, πατριωτικά έπη.. Φέτος, έχουμε πολλές χολιγουντιανές ταινίες οι οποίες είναι μεταφορές βιβλίων!

Έχουμε να κάνουμε με άλλη μια ιστορία μεγαλείου, χωρίς πολιτικές αποχρώσεις βέβαια. Η ιστορία θυμίζει Any Ginen Sunday & A League on their own, δηλαδή τυπικά αμερικάνικες αθλητικές ταινίες buzzer beater (ανατροπή στο σκορ ή ακόμα καλύτερα νίκη από την ομάδα που έχανε, τη στιγμή που λήγει το παιχνίδι. Ο όρος χρησιμοποιείται στο basket).

Ο σκηνοθέτης έχει μόλις μια ταινία στο ενεργητικό του και καλή μάλιστα! Ο Bennett Miller ήττο σκηνοθέτης του Capote, τη ταινία που χάρισε το Oscar στον Philip Seymour Hoffman και προφανώς ο Philip δεν το ξέχασε, καθώς πρωταγωνιστεί και στο Moneyball. Σκηνοθετικά κινείται μονότονα. Τόσο μονότονα που είναι ικανή να σε εκνευρίσει και να τη παρατήσεις. Έχει το avantage να προσφέρει την αντίθεση εκτός και εντός γηπέδων, αλλά δεν το εκμεταλλεύται. Δεν έχει δράση, δεν έχει έντονες στιγμές μα απλά αφηγείται μια ιστορία. Έχει ελάχιστα εξωτερικά πλάνα χωρίς να μπαίνει στον κόπο να τα κάνει ενδιαφέροντα και ελκυστικά.

Η ταινία είναι επιεικώς αδιάφορη. Αν αναλογιστούμε όμως πως πρωταγωνιστεί ο Brad Pitt ξαφνικά η ταινία γίνεται πιο ελκυστική.. Ανάθεμα με, αν έχω ακούσει πουθενά πως ο Brad παρακολουθεί baseball.. όταν τρέχεις από δω και κει για ποικίλες αγαθοεργίες, πού χρόνος για sports; Αντιθέτως με τους αδερφούς από άλλη μάνα Matt Damon και Ben Affleck (αστειάκι) ή τους Jack Nicholson και Robin Williams, ο Brad δεν το λες και πως είχε σχέση με το άθλημα.

Γέλασα λιγάκι που σε συνέντευξη ο Pitt χαρακτήρισε το σενάριο «αντισυμβατικό»..Τί λες Brad χρυσουλάκι μου! Αν αυτό είναι αντισυμβατικό τότε οι ταινίες του John Waters τί είναι; Ήμαρτον καλέ μου.. Το συνυπογράφει ο περσινός κάτοχος Oscar Aaron Sorkin ( για το Social Network) ο οποίος φαίνεται να έβαλε το χεράκι του στο τελικό airbrushing των χαρακτήρων, κάνοντας τους πιο ελκυστικούς και γραφικότερους. Sorry Aaron, αυτή είναι η αλήθεια.

Το cast είναι ουσιαστικά ο κράχτης της ταινίας. Προσωπικά θεωρώ πως ο Pitt είναι μετριότατος. Γιατί; Είναι σα να τον βλέπω να μιλάει ως ο εαυτός του και στιγμή δεν ένιωσα να μου δίνει κάτι, ώστε να συμμεριστώ τις έννοιες του.

Ο Jonah Hill είναι απλά ένας ταλαίπωρος υπάλληλος γραφείου που αν και εξαιρετικά ταιριαστός στο ρόλο ήταν τόσο γραφικός που με ξενέρωσε. Ο Hoffman πάλι, μακάρι να έπαιζε όλους τους ρόλους. Πραγματικά για άλλη μια φορά «μίλησε».

Και να μη τη δεις, δε θα σου λείψει. Πάνε για κανά ποτό καλύτερα… Εκτός και θέλεις να δεις για ποιο λόγο ο Brad Pitt πάει για Oscar.. Mεταξύ μας, αυτό θα θελα πολύ να το δω και γω,  αλλά..

Έτος: 2011 | Χώρα: Η.Π.Α.| Διάρκεια: 133 λεπτά | Σκηνοθεσία: Bennett Miller | Σενάριο: Steven Zailian, Aaron Sorkin και ΣΙΑ | Παίζουν: Brad Pitt, Jonah Hill, Philip Seymour Hoffman