2ο Φεστιβάλ Εθνογραφικού Κινηματογράφου της Αθήνας
Χωρίς κατηγορία | 31-10-2011 |
Το 2ο Φεστιβάλ Εθνογραφικού Κινηματογράφου θα ανοίξει τις πόρτες του στις 3, 4 και 5 Νοεμβρίου στο Nixon Cinema. Θα περιλαμβάνει 28 ταινίες χωρισμένες σε 2 θεματικές ενότητες και 2 αφιερώματα:
Φοιτητικές ταινίες
Μια ευκαιρία για το κοινό να έρθει σε επαφή με τη δουλειά φοιτητών της ανθρωπολογίας και άλλων κοινωνικών επιστημών, που επέλεξαν ως διπλωματική τους εργασία όχι την συγγραφή ενός κειμένου αλλά την δημιουργία μιας ταινίας.
Πανόραμα
Πρόσφατες παραγωγές εθνογραφικών ντοκιμαντέρ και κινηματογραφιστών, που μετά τις φοιτητικές τους ταινίες συνέχισαν να εξερευνούν τη σύνδεση της εικόνας με την κοινωνική έρευνα. Οι δημιουργοί των οποίων έργα περιλαμβάνονται στο φετινό πρόγραμμα προέρχονται από διάφορες χώρες του κόσμου, όπως η Αγγλία, η Σουηδία, η Πορτογαλία, η Ρουμανία και η Ελλάδα και θα μας κάνουν να δούμε με μια διαφορετική ματιά χώρες όπως το Καμερούν, τις Φιλιππίνες, την Κούβα, τη Ρωσία αλλά και γειτονιές της Αθήνας, του Βουκουρεστίου και άλλα γνωστά και άγνωστα σημεία του πλανήτη.
Αφιέρωμα στο direct cinema
Ένα αφιέρωμα στον δημιουργό Ρίτσαρντ Λίκοκ (R. Leacock), ο οποίος έφυγε από τη ζωή τον περασμένο Μάρτιο με την προβολή τριών ταινιών που χαρακτήρισαν τον ίδιο αλλά και το κίνημα του «άμεσου κινηματογράφου» (direct cinema), του οποίου αποτέλεσε κύριο εκπρόσωπο μαζί με τους Ρόμπερτ Ντρου (Robert Drew), Ντι Εϊ Πενεμπέικερ (D. A. Pennebaker) και Ντέιβιντ και Αλμπερτ Μέισλες (Albert and David Maysles).
Γεννημένος στο Λονδίνο το 1921 o Λίκοκ (όπως και τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας) ταυτίστηκε με την αμερικάνικη εκδοχή του cinéma vérité (κινηματογράφος αλήθεια) που ονομάστηκε direct cinema (άμεσος κινηματογράφος). Οι δύο σχολές καθορίστηκαν από την τεχνολογική εξέλιξη και τη δυνατότητα καταγραφής σύγχρονου ήχου στα τέλη της δεκαετίας του 50 και άλλαξαν για πάντα το τρόπο που γυρίζονταν τα ντοκιμαντέρ.
Στο πλαίσιο του αφιερώματος θα προβληθούν οι ταινίες:
«Louisiana Story» (1948) σε σκηνοθεσία του Ρόμπερτ Φλάερτι και κάμερα Ρίτσαρντ Λίκοκ.
Η τελευταία ταινία του μεγάλου δημιουργού και πατέρα του εθνογραφικού κινηματογράφου δεν είναι ντοκιμαντέρ αλλά μια μυθοπλαστική ταινία βασισμένη σε αληθινές μαρτυρίες και παρακολουθεί την ειδυλλιακή ζωή ενός νεαρού αγοριού Cajun και του κατοικίδιου ρακούν του που διαταράσσεται όταν η ηρεμία του βάλτου σπάει από μια γεώτρηση πετρελαίου κοντά στο σπίτι του. Για τον Λίκοκ, ο οποίος εδώ είναι πίσω από την κάμερα, ήταν μια συνεργασία καθοριστικής σημασίας και μια αξέχαστη εμπειρία ζωής.
«Primary» (1960) σε σκηνοθεσία Ρόμπερτ Ντρου
Η ταινία σταθμός της σχολής του direct cinema καταγράφει την προεκλογική εκστρατεία των John F.Kennedy και Hubert Humphrey στο Ουισκόνσιν για το χρίσμα των δημοκρατικών. Χωρίς συνεντεύξεις και προφορικό λόγο και χωρίς καμία καθοδήγηση, η κάμερα παρακολουθεί και καταγράφει τη δράση που εκδηλώνεται μπροστά της.
Σε μια ταινία που επηρέασε όσο λίγες την πορεία του εθνογραφικού κινηματογράφου και το ντοκιμαντέρ γενικότερα βρίσκουμε την ομάδα του Ρόμπερτ Ντρου σε απαρτία αφού όλοι έχουν καθοριστικό ρόλο και ουσιαστικά την συν-σκηνοθετούν. Τυπικά πίσω από τη κάμερα ο
Λίκοκ και ο Αλμπερτ Μέισλες και στο μοντάζ ο Πενεμπέικερ.
«The Chair» (1962) σε σκηνοθεσία Ρίτσαρντ Λίκοκ και Ρόμπερτ Ντρου
Σε αυτή τη δραματική καταγραφή ο Λίκοκ μαζί με τον Ντρου παρακολουθούν τον αγώνα του δικηγόρου Louis Nizer να σώσει τον Paul Crump από την ηλεκτρική καρέκλα. Μια σπάνια μαρτυρία για ένα ζήτήμα που ακόμα και σήμερα διχάζει την Αμερική.
Αφιέρωμα στο νερό
Παράλληλα το Φεστιβάλ, σε συνεργασία με την Οργάνωση για την Προστασία των Υγροτόπων της Μεσογείου (MedWet) και την συμβολή του Γαλλικού Ινστιτούτου, παρουσιάζει ένα θεματικό αφιέρωμα στο νερό. Το αφιέρωμα στοχεύει στην ευαισθητοποίηση του κοινού γύρω από την προστασία των υγροτόπων και την χρήση του νερού. θα περιλαμβάνει μια σειρά ταινιών που προσεγγίζουν το ευαίσθητο αυτό θέμα με ιδιαίτερη ματιά και θα ολοκληρωθεί με μια ειδική προβολή στο Γαλλικό Ινστιτούτο στις 23 Νοεμβρίου (σχετικές πληροφορίες θα ανακοινωθούν συντομα).
Το Φεστιβάλ Εθνογραφικού Κινηματογράφου σας προσκαλεί να ανακαλύψετε την εθνογραφία μέσα από το φακό της κάμερας, όπως αναδεικνύεται από το παρελθόν της αλλά και όπως αποτυπώνεται από τους νέους δημιουργούς σήμερα.