Συνέντευξη παραχώρησε ο Γιώργος Λάνθιμος στον Larry Rohter των New York Times, μιλώντας για τι άλλο; Τον Κυνόδοντα και τα Όσκαρ.

Η αλήθεια είναι ότι πολλοί θα ήθελαν να βρεθούν στην θέση του Rohter, όπως και εγώ, ειδικά στην Ελλάδα. Όπως λέει ο Λάνθιμος το τηλέφωνο του δεν σταματά να χτυπά, όλοι θέλουν να κάνουν αφιερώματα σε εκείνον και την ταινία, τηλεοπτικά και μη. Ζει καταστάσεις μακριά από τον “προσανατολισμό” της ταινίας, που με αφορμή την υποψηφιότητα για Όσκαρ Ξενόγλωσσης ταινίας επαναπροβάλλεται, αφού έχει ήδη κυκλοφορήσει σε DVD. Μια υποψηφιότητα που τον εξέπληξε, όπως τον εξέπληξε και η επιλογή του Κυνόδοντα στην 9άδα πριν την τελική υποψηφιότητα. Όπως λέει η ταινία του δεν είναι από εκείνες που περίμενε να δει στις υποψηφιότητες, κάτι που δεν έχει να κάνει με το αν είναι καλή ή όχι, αφού κατά καιρούς ταινίες που δεν θεωρεί καλές διεκδίκησαν το Όσκαρ.

Πως υποδέχθηκαν την ταινία; Στο εξωτερικό ανάλογα με το κοινωνικοπολιτικό background τους, για παράδειγμα στην Γαλλία έκαναν παραλληλισμούς με την ελληνική δικτατορία, στις ΗΠΑ θύμισε την κατ’ οίκον εκπαίδευση… στην Ελλάδα εκ των πραγμάτων το κλίμα ήταν θετικό. Άλλωστε δεν βρίσκεται κάθε χρόνο ελληνική ταινία στα Όσκαρ (πριν 33 χρόνια ήταν η τελευταία φορά), ενώ ήδη προερχόταν από το βραβείο στις Κάννες και άλλες βραβεύσεις.

Βέβαια οφείλω να ξεφύγω από την συνέντευξη για να μεταφέρω και την… αντίθετη άποψη. Που όχι μόνο δεν συμμερίζεται τον ενθουσιασμό για την υποψηφιότητα του Κυνόδοντα, άλλα φτάνει σε σημείο να κατηγορεί ή και να προσβάλλει όσους χάρηκαν ή ενθουσιάστηκαν με αυτή. Δεν λείπουν οι αναφορές στην ομοιότητα της ταινίας με το El Castillo de la Pureza, που μας έρχεται από το Μεξικό το 1973. Σύμπτωση; Το μεγάλο φαβορί για το Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας Biutiful του Alejandro González Iñárritu έρχεται επίσης από το Μεξικό.

Προφανώς πολλοί από αυτούς που βρίσκει ο Λάνθιμος απέναντι του είναι πραγματικοί γνώστες του κινηματογράφου. Θεωρώ πως σε κάποιο βαθμό ίσως να έχουν δίκιο, ίσως να μας έχει όντως πιάσει μια υστερία που μπορεί να οδηγήσει στο να ορίσουμε την ημέρα ανακοίνωσης των υποψηφιοτήτων εθνική εορτή. Μπορεί σε κάποιο βαθμό ο Λάνθιμος να μην ανακάλυψε τον τροχό. Μπορεί πολλές από τις αντιδράσεις να είναι και ένα ακόμα σύμπτωμα των όσων συμβαίνουν γύρω από τον Ελληνικό Κινηματογράφο τα τελευταία χρόνια (βλ. Ακαδημία Κινηματογράφου, Κινηματογραφιστές στην Ομίχλη κλπ). Και μπορεί σε έναν βαθμό να ισχύει το “όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια”.

Και η δική σας άποψη είναι παραπάνω από ευπρόσδεκτη. Όπως επίσης μπορείτε να προβλέψετε κι εσείς αν ο Κυνόδοντας θα πάρει το Όσκαρ ή γενικά τους νικητές των βραβείων.

Ένα τελευταίο σχόλιο όμως… οι απρεπείς χαρακτηρισμοί για τους “φαν” του Λάνθιμου, που έχουν κατακλύσει τα blogs και τα social media, είναι προσβλητικοί πρωτίστως για αυτούς που τους κάνουν. Χίλιες φορές περισσότερο όταν προέρχονται από ανθρώπους τους κινηματογράφου.

Ανέστης Χατζηδιάκος